เธอเป็นใครใยจึงมาเกาะแกะ ทำไมถึงชอบแวะมายิ้มให้ ฉันทำอะไรทำไมชอบใส่ใจ รู้มั๊ยรำคาญใจนะจ๊ะคุณ แต่เธอห่างไปทำไมใจวุ่นนัก ขาดคนมาทายทักชักไม่ไหว เป็นห่วงนะ อยู่ดีดี ก็หายไป เป็นอะไรทำไมไม่มาตาม จะถามหาอีกวันเดียวนะ จากนั้นจะไม่ถามไถ่ ไม่แคร์แล้วว่าเธอเป็นอย่างไร กลับมาไวไว...... น้ำตาจะไหล.....แล้วนะเธอ
31 ตุลาคม 2544 21:21 น. - comment id 16840
....................อ่านกลอนบทนี้แล้วชักกลัว..จะมาทักดีป่าวอ่ะ อิอิ
31 ตุลาคม 2544 23:34 น. - comment id 16847
เอาแบบว่าเห็นกันทุกๆวันเลยนะ dokkoon รักเลย อะฮ่า
1 พฤศจิกายน 2544 00:24 น. - comment id 16855
ขอให้เค้ากลับมาเช็คน้ำตาให้เร็ว ๆ นะจ๊ะ
1 พฤศจิกายน 2544 05:49 น. - comment id 16897
ทำใจเย็น-เย็นไว้นะจ้ะ...
1 พฤศจิกายน 2544 06:25 น. - comment id 16907
เดี๋ยวเตรียมผ้าเช็ดหน้าไปให้ ฮี่ๆ
1 พฤศจิกายน 2544 11:21 น. - comment id 16955
เดี๋ยวไปช่วยตามหาให้น๊า..อิอิ
1 พฤศจิกายน 2544 11:23 น. - comment id 16956
แน่ใจนะว่าจะไม่ถามไถ่ถึงอีก...ฮั่นแน่..รู้น้าาา ว่ารักเขาแค่ไหน เธอคนนั้นอยู่ที่ไหน รีบมาไว ๆ มาเช็ดน้ำตาให้ Dokkoon หน่อย สงสาร ๆ ๆ
1 พฤศจิกายน 2544 16:18 น. - comment id 17000
สงสัยว่าจะเป็นความผูกพันที่แอลซุกซ่อนอยู่ภายในใจ.... แน่ๆ เลย.... จ้า
2 พฤศจิกายน 2544 10:22 น. - comment id 17085
ก็คุณคิดรำคาญเขาก่อน นิ
2 พฤศจิกายน 2544 20:35 น. - comment id 17155
อย่างนี้เค้าเรียกทำให้คิดถึงอ่ะ อิอิ เห็นทุกวันก็เย็นใจได้ วันไหนไม่เห็นชักกระวนกระวายละจิ เพราะดีค่ะ