หน้าส่วนตัว
เรียงร้อยถ้อยแถลงแจ้งข่าวรัก
กามเทพศรปักกลางใจฉัน
อุ้ย เจ็บจังปวดใจในทันควัน
แต่คุ้มกันกับคุณค่าว่ารักเอย
ในยามรักบอระเพ็ดยังบอกหวาน
ดั่งน้ำตาลอิ่มเอมเปรมใจฉัน
แม้ตัวเราจะต้องเสียพรหมจรรย์
ยังรื่นเริงสุขสันต์ไม่เข้าที
เหตุไฉนสังคมไทยเป็นเช่นนี้
ถูกฟันทีก็ไม่สนยลใครหนา
แล้วมาบอกก็เรารักเขานี่นา
พี่พี่จ๋า..แล้วความรัก..เป็นอย่างไร
รักน่ะเหรอคือกามาอามรมณ์ร้อน
ได้เปล่าเปลี่ยวล้อนจ้อนกับแฟนฉัน
แล้วถูถึงลึงค์แลกแปลกเปลี่ยนกัน
นี่แหละหนอประเทศไทยน่าอนาถ
เยาวชนของชาติกลับแปรผัน
แล้วจะหาสิ่งดีใดทดแทนกัน
ก็ในเมื่อพวกเขานั้น...รักเพื่อกาม
.................................
(( ถ้าหากว่าในบางถ้อยอรรถาธิบายอาจจะรุนแรงไปบ้าง
ก็ขอโทษนะคะ ))
เสือยิ้มมุมปาก 1 เม.ย. 2547 08:04 น. - ID 50016 
983
3
0
1 เมษายน 2547 08:05 น. - comment id 239611
มะรุเปงไร เดะไทยกลายพันธุ์โหมะแล้ว ว่ามั้ย
1 เมษายน 2547 09:26 น. - comment id 239615
....ถึงคุณเสือสาวสวย....
คุณรู้ไหมใครได้อ่านท่านมิตอบ
ด้วยววงกรอบภาษาว่าอย่าเสียว
ไม่เป็นไรคนเข้าใจคงมีเกลียว
คลื่นมิเลี้ยวเร้าความหมายร้ายสู่ดี
ฟันหรือควันคอคนใครต้นคิด
ฤามีจิตมิหมดจดมิสมศรี
ค่าของคนทุกคนรู้ค่าความดี
มิจำเป็นเพศฟรีเสมอไป
ถึงพลั้งไปถมไปที่เขาแต่ง
แถมยังเจือจารสู่ลานใส
ในสังคมคุณเห็นได้เยอะไป
ถามปุระชัยสาวโลมร้องก้องจักรวาล
หากไร้กามยามชายจะหมายมุ่ง
ใยไม่ยุ่งเฉพาะบ้านบรรเลงขาน
จากอินเดียสู่ไทยพงศาวดาร
เป็นตำนานเรียกคณิกาในพุทธองค์
ลองเปรียบเทียบทุกบ้านทุกทั่วโลก
ลมเย็นโกรกเเรอนวนลุ่มหลง
มิแตกต่างอยู่หน้าห้างอยู่หน้ากรง
เจตจำนงค์ตรงเรื่องเซ็กอย่าเก็กเชย
ต้องขอโทษมิอยากให้ภาษามาวิบัติ
หากพูดชัดไร้ผู้ดีอาจวางเฉย
ถ้าคิดชั่วจะมิมาสู่ฟ้าเลย
กลอนเฉลยจะเลิกลับแล้วลาโรง
ด้วยตั้งใจฟื้นภาษาในหล้าโลก
ให้สะโบกโขกสะบัดไม่ดูโหวง
พระบิดาธีระทรงจรรโลง
ทั้งคำโคลงร้อยแก้วแต่ก่อนกาล
บทอัศจรรย์ในฝันสุนทรภู่
จงอ่านดูปิดป้องของสนาน
เผยวาจาภาษาถึงลึงค์ลาน
ท่านจะจารคำเอื้อใช่ออกวาง
ขอโทษนะถ้าวันนี้เข้าใจผิด
อย่าลิขิตชีวิตคนให้หม่นหมาง
หลายคนทุกข์จงลบทุกข์ทุกแนวทาง
หันมาสร้างเสริมสานลานกวี
ด้วยดวงใจฝากไว้ใสบริสุทธิ์
ใช่ผ่องผุดเนื้อนวลยองละอองศรี
แต่รู้ค่าความหมายของความดี
ขอลาทีวันเวลาวัดค่าคน
(ฝากมาขอบคุณที่มีจิตใจให้สุขแต่อย่าใส่ให้ชนทุกข์แล้วตีความเกินเลยจะดีกว่า ถ้าที่เคยเขียนสนุกร่วมสานภาษาแล้วทำให้หนักใจฉบับนี้ก็จะเป็นฉบับสุดท้าย โชคดีนะคะ)
1 เมษายน 2547 09:36 น. - comment id 239618
.......กลับมาบอกว่าดิฉันเขียนมาเอง
อรุโณทัย อาภาภัส
ดิฉันรักไทย รักภาษาไทย แว่ที่เรียนคือภาษาอังกฤษ ใช้จิตสำนึกอย่างให้เด็กไทยช่วยกันรำลึกถึงบรรพบุรุษที่เสียสละมากี่ชั่วคนแล้ว
รักเคารพครูกวีทุกท่าน ...อรุโณทัย
1 เมษายน 2547 11:08 น. - comment id 239641
ถึง คุณอรุโณทัย อาภาภัส ขอบคุณค่ะสำหรับคำเตือน ... สัญญานะคะว่าจะไม่ให้มีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นอีก ขอบคุณจริงๆ
1 เมษายน 2547 11:08 น. - comment id 239642
ถึง คุณอรุโณทัย อาภาภัส ขอบคุณค่ะสำหรับคำเตือน ... สัญญานะคะว่าจะไม่ให้มีเรื่องราวแบบนี้เกิดขึ้นอีก ขอบคุณจริงๆ
1 เมษายน 2547 14:09 น. - comment id 239709
คุณอรุโณทัย แต่งกลอนไพเราะมากค่ะ ชอบๆๆๆๆ ยกนิ้วให้เลย คุนเยี่ยมมาก
1 เมษายน 2547 20:58 น. - comment id 239906
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ
28 กันยายน 2547 09:05 น. - comment id 283350
อิสระ..เสรี..บนความคิด..เวทีเขียน..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
