ในวันที่ฟ้ามืดมัวทั่วทั้งฟ้า ท้องฟ้าหลั่งน้ำตาเป็นห่าฝนพายุร้าย โลกทั้งโลก ก็สับสน มืดมน และวุ่นวาย วันร้ายร้าย ช่างมืดมัว ทั่วสกล อาจมีวันร้ายร้ายหลายวันที่ผ่านผัน แต่แล้วพลันพายุร้ายก็ผ่านพ้น แสงแดดแผดส่องท้องฟ้าใสทั้งสกล ดอกไม้บานล้น ทุกแห่งหน ช่างชื่นบาน ในชีวิตความเป็นจริง หลายหลายสิ่งที่ผ่านช่างร้าวฉาน อดทน เฝ้ารอ ขออย่าจมกับวันวาน เมื่อทุกข์ผ่าน สุขแทนที่......นี่ความจริง....