ฉันเป็นคนมีจิตใจใช่สิ่งของ ไม่ใช่ขี้แค่หนึ่งกองเธอปล่อยไว้ เธอมองฉันเป็นแค่ขี้ของใคร เธอมองฉันเป็นอะไรในสายตา ฉันมีค่าไม่เท่าคนจริงจริงหรือ หรือว่ามองฉันคือของไร้ค่า ขนาดขี้..ยังทำปุ๋ยได้ราคา แต่นี่ฉันหมดท่ากว่าขี้ใคร อันเรื่องขี้มันไม่ดีที่มันเหม็น ใครใครเห็นก็อาจทนไม่ได้ เอาน้ำล้างให้หมดกลิ่นก็สิ้นไป แต่นี่ฉันเป็นอะไรยิ่งกว่ามัน เอาน้ำล้างก็ยังลบไม่ออก ไม่ได้โกหกหรอก...เธอบอกฉัน หน้ามันเหม็นใจมันเหม็นอยู่ทุกวัน เธอถึงคอยแต่ผลักดันให้ไกลตา อนาถหนอเมื่อขี้...ดีกว่าฉัน คิดแล้วมันรันทดหมดคุณค่า ไม่อยากเป็นขี้ของใครไร้ราคา ไม่อยากเป็นขี้ค่าของบางคน ขอโทษนะครับ ถ้ากลิ่นมันไม่ดี....
24 กุมภาพันธ์ 2547 15:10 น. - comment id 220677
อะไรมันจะเหม็นรุนแรงได้ขนาดนั่น
24 กุมภาพันธ์ 2547 16:32 น. - comment id 220737
อ่านแล้วนึกถึง เห็นขี้ดีกว่าไส้ ทั้งที่ความหมายมันไม่เหมือนกันเท่าไหร่ แต่ก็คล้ายกันนั่นหละค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากนะค่ะ
25 กุมภาพันธ์ 2547 11:52 น. - comment id 221060
-*- โม ก็ว่า ขี้อาราย -*- -*- อิ อิ -*-
26 กุมภาพันธ์ 2547 13:42 น. - comment id 221831
แต่กลอนนี้ไม่ใช่ขี้นะเนี่ย