กะต๊าก!..กะต๊าก!...กะต๊าก!.... แป๊บเดียวกลายเป็นซากเต็มเล้า แสนสลดหดหู่ใจ...หนอไก่เรา กี่แสนที่กู้เขามาทำทุน หวัดนกหวัดหนูกูไม่สน ห่วงแต่ความจนไร้คนหนุน หัวใจเหมือนแตกแหลกเป็นจุล น้ำใสอุ่นอุ่นไหลออกตา ลูกหนอช่วยพ่ออุ้มซากไก่ พ่อก็สั่งเจ้าได้..ลืมไปว่า ไก่นรกนี่หนอไม่รอช้า เชื้อกระโดดเข้าหาเจ้าดวงใจ รัฐมนตรี..การันตี...ไม่มีหรอก เอาตำแหน่งประกันบอก...หลอกใครได้ แล้วลูกกูมึงมาดูบ้างเป็นไร ว่าหวัดนกมันจังไร...ฆ่าใครกัน แต่นี้ไปโลกหนอ....เริ่มท้อถอย ใครชอกช้ำสำออยคอยห้ำหั่น เจ้าเชื้อร้ายทำลายในเร็ววัน ทั้งขยายทั้งกลายพันธุ์ไม่ทันการ มีลูกหลานท่านเห็นเล่นกับนก อีกเจ้าไก่นรกน่าสงสาร รีบเตือนหนอเตือนหน่อยอย่าคอยนาน ชักช้าจะสะท้านสะเทือนใจ โรคอะไรไม่รู้..กูไม่สน รู้แต่หัวใจคนจน...คนรู้ไหม ว่ามันซวย..มันหดหู่...อยู่ร่ำไป ไม่ว่าเรื่องอะไรก็เข้าตัว จนก็จนเจ็บก็เจ็บทนเก็บกลั้น คนรวยก็ลืมกัน..มันตาถั่ว ดีแต่พูดเอาดีไว้มาใส่ตัว กินไก่ไม่เคยกลัว.....คนอะไร ลองมากินไก่กูบ้างมั้ยเล่า ที่มึงกินนั่นเขาคัดมาเท่าไหร่ เห็นนายกยังกล้าท้าวัดใจ นั่งจกกินเข้าไป...ไม่เหมือนกัน คนรวยอยู่ดีกินดีไม่มีโรค คนจนกลับอับโชคต้องโศกศัลย์ นี่แหละหนอ..เมืองพุทธ..พูดทุกวัน ใครหนอเห็นใจฉัน...เกษตรกร
28 มกราคม 2547 10:46 น. - comment id 208587
เดี๋ยวนี้มันมีเชื้ออะไรแปลกๆอยู่เรื่อยนะครับ ก็รักษาสุขภาพ กินอาหารที่ปลอดภัยนะครับ เป็นห่วงทุกคนครับ
28 มกราคม 2547 11:03 น. - comment id 208589
น่ากลัวทั้งนกจริงนกใจเลย..
28 มกราคม 2547 11:44 น. - comment id 208595
นกในเวอร์ชั่นรัก.. นางนวลใจนวลนางพร่างสายฝัน ทิวาวันทิวาวารผ่านมาสอน ปีกเจ้างามยามเจ้าโผบินร่อน แตะผืนน้ำก่อนสายันณ์ก่อนวันลา ในดงไม้พรานใจร้ายหมายจ้องอยู่ เจ้าร้องกู่หาคู่ใจจนอ่อนล้า เพื่อซุกฝันวันปีกหักแม้นรักฟ้า หวังรอท่าอ้อมตักได้พักใจ แต่ยิ่งค่ำยิ่งดำมืดใจหมองหม่น สายเสียจนหมดเลือดรักที่รินไหล กับสายน้ำเย็นฉ่ำกลับหนาวใจ นางนวลไพรฝากใจร่างกลางสายชล..พ้นมือมาร!
28 มกราคม 2547 15:02 น. - comment id 208658
เบิร์สท์ งานนี้ดีอย่างที่อยากจะเขียน แต่มันเขียนไม่ออก เรื่องหวัดนกเนี่ย เนื่องในช่วงนี้พยายามกลั่นพระพุทธวัจนะเป็น กลอนมาได้ไม่กีบท จึงเห็นว่างานของเบิร์สท์ เป็นสิ่งสะท้อนภาพสลด หดหู่ในใจของเราได้อย่างตรงที่สุด และที่อินโดนีเซียใช้วิธีดูแลรักษาไก่ที่เจ็บป่วย นั้น ...ไม่ขอวิจารณ์นะ
28 มกราคม 2547 15:32 น. - comment id 208661
มันมาแล้ว !!! เจ้าโรคร้าย มาทำลายชีวีจนหมดสิ้น อดอยากเหมือนคนไม่มีกิน เมื่อไรจะบินจากเมืองไทย ***^--^***
28 มกราคม 2547 22:10 น. - comment id 208795
แต่งดีครับ สะใจดีครับรมต.เค้าก็พูดไปอย่างนั้นแหละครับ เขาไม่กล้าเอาชีวิตมาเสี่ยงกับเรื่องแบบนี้หรอกครับ .............เกาเหลา...........
28 มกราคม 2547 22:48 น. - comment id 208817
เกษตรกรต้องทนรับทุกข์ อยู่ไม่เป็นสุขต้องเศร้าหนักหนา เมื่อไก่เป็ดนกที่เลี้ยงดูมา กลับต้องลงมือฆ่าให้ตาย แถมเงินชดเชยชดใช้ ก็ไม่เท่าไก่ตายไปให้ใจหาย เหลือแต่หนี้แต่สิ้นตั้งมากมาย แล้วเราจะทำอย่างไรหละรัฐบาล *-*เป็นเรื่องที่เศร้าสำหรับคนจน ที่ไม่สามารถจะหลีกเลี่ยงได้เลย (กลอนแต่งได้ดีค่ะ)*-*
15 กุมภาพันธ์ 2547 13:09 น. - comment id 216586
สงสารคนเลี้ยงไก่ yes maw โย่ว ทนหิวโซไม่มีเงินเพราะไก่ห่า YEss mEM shit FucKing กว่ายาบ้า เค้าจะหาเงินที่ไหนไปทำกิน น่าเศร้า ชิตๆและfUcking กูสงสารคนทำกินที่เลี้ยงไก่ อยากจะถามว่าคนรวยผิดตรงไหน จะให้กูช่วยยังไงมึงบอกมา ก็มันไม่มีให้ซื้อนี่หว่า ผมผิดตรงไหน ไม่ได้ด่านะครับแค่อยากจะชี้แจง