ย า ม เ ธ อ ยิ้ ม ยามเธอยิ้ม ปานอีแร้งแย่งหมาเน่า ยามเธอเศร้า ช่างละม้ายคล้ายกับผี ยามเธอยิ้ม ช่างยั่วยวนกวนตีนดี ยิ้มอีกทีเตะคอพับหลับคาตีน ท้ อ ง ป่ อ ง พอหน้าท้อง ของแม่ เริ่มป่องออก พ่อก็บอก อยากให้ลูก เป็นดอกเตอร์ ย่าก็อยาก ให้หลานเป็น นายอำเภอ แต่ต้องเก้อ หมอบอกแม่ แค่ลงพุง น อ น กั บ ศ พ เมื่อคืนฝันสยองตีสองกว่า ฝันไปว่านอนซบกับศพผี นอนขึ้นอืดค้างตายมาหลายปี เหมือนปิศาจอเวจีที่น่ากลัว เหม็นซากศพ อบอวลไปทั่วห้อง ไม่กล้ามองต้องคู้คด นอนหดหัว ตกใจตื่นขนลุกซู่ ดูรอบตัว เห็นชัวร์ ๆ เมียนอนตด สลดใจ บ ว ก เ ล ข สามสิบหกคืออกอันเซ็กซี่ ยี่สิบสี่คือเอวองค์โฉมเฉลา สามสิบห้าคือบั้นท้ายร้ายไม่เบา รวมกันเข้าเก้าสิบหกอายุเธอ ย อ ม ฉันรักเธอเพ้อหาจนหน้าแห้ง สุดแสยงสุดสยิวหิวกระหาย แม้นอกหักรักนี้ขี้แตกตาย ฉันยอมอายตายคาขี้ดีกว่าเอย
25 มกราคม 2547 22:46 น. - comment id 207731
เขียนได้เยี่ยม อ่านแล้วหนุ่มไปหลายปี
26 มกราคม 2547 20:51 น. - comment id 208052
แวะมาทักทายนะค่ะ จริง ๆ กลอนบางกลอนผู้หญิงไร้เงาเคยอ่านแล้วนะค่ะ ถ้าจำไม่ผิด
26 กุมภาพันธ์ 2547 13:53 น. - comment id 221841
ใครคิดเนี่ย??? คิดได้ไง???