(เริ่มด้วยทำนองประกวดนางสาวไทย) เปี่ยมไปด้วยความชั่วช้า รู้คุณค่าแห่งเธอ เพราะตัวเธอ...คือกาลกิณี กิริยาโสมม บัดซบเลวสิ้นดี สิ่งเหล่านี้...ล้วนมีอยู่ในเธอ....... ยามแรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน พอเวลาเนิ่นนานมันเริ่มขม ณ ยามนี้ยิ้มรื่นแต่อกตรม เพราะไม่สบอารมณ์เลยจริงๆ ก่อนนั้นเธอสวยปานนางสาวไทย สมกุลสตรีไทยที่เป็นหญิง เธอเด็ดขาดบาดใจฉันจริงๆ ได้มาแนบแอบอิงเป็นบุญตา อยู่ต่อไปลายชักเห็น เช้าก็หายบ่ายไม่เห็นเลยใบหน้า เดี๋ยวเข้าบ่อน เดี๋ยวชอปปิ้ง เพลินอุรา อีกบุหรี่เหล้ายาเธอก็เอา เพิ่งเห็นแท้เห็นจริงก็คราวนี้ ตอนคราวที่จับได้...เธอสวมเขา นี่หรือคนเคยสวยถูกใจเรา นี่หรือคนที่เขาจะรักกัน รู้พิษแท้...ความสวยก็เมื่อสาย หมดแล้วความเป็นชายในตัวฉัน หมดแล้วหมดศักดิ์ศรีเคยมีกัน เธอแสบเกินกว่าฉันคาดคะเน ------------------------------------------------------------------ อย่าดูคนที่ภายนอกเลยนะครับ ดูอย่างผม หน้าตาไม่ดี แต่ใจดี๊ดี..น่ารักออก
20 มกราคม 2547 11:57 น. - comment id 205232
ครองเรือนก็เป็นอย่างนี้แหละครับ แหมแต่งกลอนยังกะมีคู่แล้วเชียว
20 มกราคม 2547 13:34 น. - comment id 205270
โห เบิร์สท์ ไปบวชดีกว่า น้า
20 มกราคม 2547 16:42 น. - comment id 205359
เริ่มต้นก็ดูดี สุดท้ายก็ชมตัวเองเหรอค่ะ ทักทายค่ะ *________*
20 มกราคม 2547 18:11 น. - comment id 205428
ภาพนี้มาอีกแล้ว
20 มกราคม 2547 21:35 น. - comment id 205499
ผลงานดีมีคุณภาพอีกแล้วคับท่าน อิอิ เหมือนผมเลย ใจดี อิอิ