อากาศหนาวติดลบลง หลายองศา รุ่งทิวาสายหมอกตก ปกคลุมถิ่น ปิดดวงหน้าตะวัน อันโสภิณ ทาทาบตฤณด้วยน้ำค้าง ใสบางเบา ณ หมู่บ้านห่างไกล ในพงพฤกษ์ ความรู้สึกทรมาน นานเงียบเหงา มีกองไฟเท่านั้นช่วยบรรเทา เสื้อผ้าเก่าขาดบาง สวมร่างตน ธรรมชาติอาจร้ายเยี่ยมกรายสู่ แต่ก็อยู่กันได้ไม่พร่ำบ่น มรดกตกทอด ยอดอดทน ทุกทุกคนซึมซับได้รับมา ไม่ย่อท้อทรมานจนกร้านแกร่ง ไม่แก่งแย่งชิงดีตีสีหน้า ไม่ฉ้อราษฏร์บังหลวงลวงประชา มากองศาศีลธรรม ไม่ต่ำทราม ทุกคนอยู่กันได้มาหลายศก เห็นใจปกครองกันไม่หยันหยาม หนาวกายแต่อุ่นใจในเขตคาม คงความงาม ความดี ที่ยืนยง ขณะที่ในเมืองซึ่งเฟื่องฟุ้ง เจริญรุ่งทางวัตถุปะทุส่ง อุณหภูมิศีลธรรมกลับต่ำลง สักวันคงถึงคราวเสื่อมหนาวตาย.
2 มกราคม 2547 07:40 น. - comment id 196989
สักวันคงถึงคราวเสื่อมหนาวตาย. หนาวลึกลึกบาดเข้าไปข้างในกระดูก หนาวเพราะถูกเหยียดหยันจนสั่นไหว หนุ่มสาวหนาวคาวสวาทอนาถเพียงใด หรือจะร้อนลามไหม้หมดสิ้นเมือง ฯ สนันสนุนคนดีเป็นศรีเมือง...ครับ
2 มกราคม 2547 10:41 น. - comment id 197003
แต่งได้ไพเราะและความหมายดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่ผู้หญิงไร้เงาแต่งไม่เป็นค่ะ เอาเป็นว่ามาชื่นชมในผลงานแล้วกันนะค่ะ
3 มกราคม 2547 11:22 น. - comment id 197270
ต้อนรับการมาของไม้เก็ต สู่ร่มรักเรือนไทยอีกครานะคะ ด้วยผลงานอันงามสาระมากค่าในธรรมชาติ ที่พุดชื่นชมและรออ่านมาแสนนานมากกกก..ค่ะ ดีใจจริงๆค่ะ
5 มกราคม 2547 13:56 น. - comment id 198139
แต่งได้ยอดเยี่ยมมาก ๆ ค่ะ ถ้าเลือกได้ก็คงเลือกหนาวในป่าดีกว่านะ
8 มกราคม 2547 00:45 น. - comment id 199404
ขอบคุณ กวีบ้านนอก (ไม้เก็ดก็อยู่บ้านนอกเหมือนกัน) ขอบคุณ พุดพัดชา ขอบคุณผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณข้าวปล้อง ที่ให้กำลังใจไม้เก็ด เพื่อน ๆ ที่นี่มากไมตรีทุกคน
6 มกราคม 2548 22:49 น. - comment id 283515
แต่ได้ดีมาก ๆ นะครับ พี่ ขอชม ขอบคุณที่เข้าไปชมผงานนะครับ