ความผิดที่ไม่น่าให้อภัย

มัทนา


...คนทำผิดมากมายหลายหลากนัก
บ้างตวงตักไว้ด้วยความเสน่หา
ทำแผ่นดินแปดเปื้อน เปื้อนระอา
บทลงโทษ สมค่า ฤๅเคยเป็น
...คนทำผิด ที่หลบหลีก ลี้กฎหมาย
ตัวไม่ตาย เพราะอาญา มิรู้เห็น
ทำร้ายคน ผ่อนส่ง อย่างเลือดเย็น
ความโลภสาด กระเซ็น ดั่งเม็ดทราย
...รู้ตัวไว้ด้วยเถิด คนผิดบาป
กฎหมายอาจไม่ทราบ เลยจางหาย
แต่ สังคม  เขารับรู้ คู่วันตาย
กับสิ่งที่ ได้มลาย เปลี่ยนแปรไป
...ผู้คนนั้น เขาจดจำ วันเคยท้อ
สังคมขอ รับอาสา ลงโทษให้
จะประจาน ให้คนนั้น อัปราชัย
เผยความนัย หวังสังคม ช่วงลงทัณฑ์				
comments powered by Disqus
  • kanoongkaning

    17 ธันวาคม 2546 16:37 น. - comment id 192130

    ฮืมมมมมมมมมมม   เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    17 ธันวาคม 2546 23:45 น. - comment id 192273

    กลอนไพเราะ  สื่อความหมายได้ดีมากเลยค่ะ  ลงตัวหมดทุกตัวอักษรค่ะ  ชื่นชมนะค่ะ
  • ใบไม้ต้องลม

    18 ธันวาคม 2546 23:49 น. - comment id 192576

    เห็นด้วยอย่างยิ่ง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน