ใจคนเรานี้ก็แปลก แรกพบเจอพาเพ้อฝัน เสี้ยวนาทีผ่านไปไฉนลืมกัน รอยยิ้มผันปั้นภาพลวงตา ใจคุณคงเคยแปลก เพิ่งแยกจากแฟนแสนเสน่หา เจอคนถูกสเป็ก..น่าเสวนา คนที่มาคือ ดอกฟ้าน่าเชยชม ว้าดีไม่ดี ไม่ขอเอ่ย ถูกหรือผิด อย่าคิดเลยให้ขืนขม บางครั้งคราว บางช่วงของอารมณ์ สุขปูพรมทับถมดีชั่วอยูปลายหัวใจ
9 ธันวาคม 2546 23:42 น. - comment id 189257
พี่พุดรอนานมากหายไปไหนมาคะนิติ งานงามค่ะ
9 ธันวาคม 2546 23:53 น. - comment id 189262
โน๊ตได้งามแท้ .. แด่หัวใจไม่ไร้เตียงนอน แถมด้วยเสียงหัวร่อ ใน source .. คงสุขใจแท้
10 ธันวาคม 2546 16:46 น. - comment id 189415
แวะมาทักทายค่ะ *** กลอนเพราะมากเลยนะค่ะ ไม่รู้เมื่อไรจะแต่งได้เก่งอย่างนี้บ้าง ชอบค่ะ **
10 ธันวาคม 2546 17:52 น. - comment id 189479
แด่หัวใจไม่ไร้เตียงนอน แต่ก็ยังต้องอาวรณ์และห่วงหา แต่เตียงนอนนั้นไร้คนในอุรา แล้วจะเกิดเหว่ว้าตามมานะคนดี *-*แซวเล่นนะค่ะ กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
10 ธันวาคม 2546 18:55 น. - comment id 189514
อะนะ
18 ธันวาคม 2546 16:01 น. - comment id 192404
-____-