แค้นนี้....ต้องชำระ!

burst

เอาขี้เถ้ายัดปากบากด้วยขวาน
ฟาดด้วยจานทิ่มฟันด้วยเหล็กห้า
เฆี่ยนด้วยหวายแล้วใช้น้ำเกลือทา
กระแทกหน้าด้วยเสาเข็มอย่างเต็มแรง
แล้วจิกหัวลากบนพื้นมายืนต่อ
ยังไม่พอทุบต่อด้วยของแข็ง
ใช้ปังตอค่อยค่อยเชือดให้เลือดแดง
แล้วเอาเข็มทิ่มแทงลูกกะตา
ถีบให้ล้มพอก้มแล้วโดดเตะ
ตีให้เละด้วยหน้าสามตามแสกหน้า
รถแทรคเตอร์เหยียบซ้ำเร่งตามมา
น้ำมันราดท่วมหน้าแล้วจุดไฟ
มันยังไม่สาสมเพียงเท่านี้
สิ่งที่เธอทำอัปรีย์กว่าไหนไหน
แค้นนี้รอวันชำระให้สะใจ
คอยดูเถอะจะต้องได้ใช้หนี้กัน 
-----------------------------------------------
เกลียด...เกลียด..เกลี๊ยด...เกลียด...เกลียด				
comments powered by Disqus
  • ผมชื่อโจ้

    28 พฤศจิกายน 2546 12:26 น. - comment id 185619

    ได้อารมณ์ดี 
    แค่ได้อารมณ์น่ะ
    เรื่องจริงคงไม่ได้
    แต่ก็ได้สะใจ สะใจ
    แค่นี้
  • doctorchira

    29 พฤศจิกายน 2546 01:27 น. - comment id 185787

    Pardon is de de luisterrijkste revengev .
  • rain..

    29 พฤศจิกายน 2546 08:06 น. - comment id 185830

    ..โห้ยยย... เรนกลัว..แล้วดิคะ...
            ...รู้นะว่า..คุณทำไม่ได้....
         จริงๆใจดี..จะตาย....
            ..ดูหน้า ..ก็รู้.. บอกเป็นนัย...
       ..แค่ได้..เขียนระบาย.. ใจจริงคือ..ให้อภัย..
              ..อิอิอิ...
    
             ..เรนแจม..  แบบหัดแต่งนะคะ...
          ..แว๊ปป..
  • ผู้หญิงไร้เงา

    30 พฤศจิกายน 2546 11:02 น. - comment id 186279

    อะไรจะรุนแรงขนาดนั้น
    แล้วยังไม่ทันจะรับไหว
    หรือว่าโกรธเขามาแต่ชาติใด
    ถึงได้ทำซะสะใจเลยคุณ
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีเหมือนเดิมนะค่ะ*-*
  • yuki

    4 ธันวาคม 2546 12:02 น. - comment id 187504

    อะไรมันจะโหดได้ขนาดนั้น
    
    คนเรา..เวลาโกรธนี่  น่ากลัวนะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน