๏ กระหายชื่อฦๅเกียรติกระเดียดเกือก ตะกายเสือกส่งตนให้พ้นขุม ใช้เล่ห์มนต์กลลวงทั้งปวงกุม กระโหมทุ่มถึงฝั่งสมตั้งใจ จะเหยียบล้มข่มใครไม่เคยคิด ความถูกผิดภาคธรรมจำไฉน จะขึ้นชั้นดั้นด้นบนหัวใคร ที่ทำไปปองผลตนต้องการ วันที่ล้มตรมสะทกสะท้านจิต วันที่มิตรเมินมิส่งมิเสริมฐาน วันที่ไร้ใครประคับประคองคลาน วันที่ผ่านพลาดมิรู้มิเรียนจำ หวังมีชื่อฦๅชาพะว้าพะวัก จนเสียหลักล้มมาถลาถลำ ถลอกถ้วนนวลหมางกระด่างกระดำ ใครฤทำเธอพังประดังประเด ๚ะ๛ ๑๘ พฤศจิกายน ๒๕๔๖
วฤก 19 พ.ย. 2546 08:37 น. - ID 41679 
1054
3
0
19 พฤศจิกายน 2546 10:55 น. - comment id 183010
นึกถึงเที่ยวบินการบินไทยเที่ยวหนึ่งจากกรุงเทพ-ขอนแก่น ใครบางคนยกหูชูหางเองอ้า อวดอ้างฤทธี จนสนั่นไปทั้งบาง.
19 พฤศจิกายน 2546 11:29 น. - comment id 183017
อยากรู้จังว่าคนแต่งคงจะเก็บกดมากนะ
19 พฤศจิกายน 2546 15:22 น. - comment id 183100
.ในสังคมไทยมักจะได้ผลซะด้วย แล้วก็ต้องรอสมน้ำหน้าทีหลังทุกที อิอิ
20 พฤศจิกายน 2546 23:45 น. - comment id 183395
สังคมเมืองมีแต่เรื่องยุ๊งยุ่ง มีแต่เรื่องนุ่งนุ่งซุงซิง มีแต่เรื่องที่เรื่องจริ๊งเรื่องจริง มีแต่เรื่องไม่ประวิงยิ่งเหลือเกิน *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แต่งานนี้ผู้หญิงไร้เงาขอมั่วนะค่ะ อิ อิ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
