*********** สวย.....เมื่อสาย********

burst

เปี่ยมไปด้วยความ.....ชั่วช้า
รู้คุณค่าแห่งเธอ
เพราะตัวเธอ...คือกาลกิณี 
กิริยาโสมม
บัดซบเลวสิ้นดี
สิ่งเหล่านี้...ล้วนมีอยู่ในเธอ.......
(เริ่มด้วยทำนองประกวดนางสาวไทย)
ยามแรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
พอเวลาเนิ่นนานมันเริ่มขม
ณ ยามนี้ยิ้มรื่นแต่อกตรม
เพราะไม่สบอารมณ์เลยจริงๆ
ก่อนนั้นเธอสวยปานนางสาวไทย
สมกุลสตรีไทยที่เป็นหญิง
เธอเด็ดขาดบาดใจฉันจริงๆ
ได้มาแนบแอบอิงเป็นบุญตา
อยู่ต่อไปลายชักเห็น
เช้าก็หายบ่ายไม่เห็นเลยใบหน้า
เดี๋ยวเข้าบ่อน เดี๋ยวชอปปิ้ง เพลินอุรา
อีกบุหรี่เหล้ายาเธอก็เอา
เพิ่งเห็นแท้เห็นจริงก็คราวนี้
อีตอนที่ตัวดี...แอบสวมเขา
นี่หรือคนเคยสวยถูกใจเรา
นี่หรือคนที่เขาเคยรักกัน
รู้พิษแท้...ความสวยก็เมื่อสาย
หมดแล้วความเป็นชายในตัวฉัน
หมดแล้วหมดศักดิ์ศรีเคยมีกัน
เธอสวยเกินกว่าฉันคาดคะเน
เพื่อนชายครับ อย่าได้รับแต่ความสวย
อาจแฝงความเฮงซวยในเสน่ห์
อันใจหญิงแปรปรวนและรวนเร
อาจไม่ทันร้อยพันเล่ห์...หลงเทใจ
สวยสะเด็ดก็ยิ่งเข็ด...เข็ดความสวย
อาจจะนำความซวย...ข่มสวยได้
เพื่อนหญิงจ๋า...สวยมีค่า...สวยที่ใจ
หน้าตาช่างมันปะไร....จิตใจดี				
comments powered by Disqus
  • เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ

    9 พฤศจิกายน 2546 03:09 น. - comment id 179776

    บทนี้ก็ดีเหมือนกันนะ...เบิรสท์...แต่งได้
    สะใจดี..แต่โฮ้ยอมรับว่าบางคำรุนแรงไปหน่อยนะคำพูดนะ.แต่ช่างมันเถอะ.สาวคนไหนเป็นแบบนั้นถ้าได้อ่านกลอนบทนี้รับลอง..ผวาแน่เลยอ่ะ..ไปก่อนนะ.แล้ว
    จะแวะเข้ามาอ่านใหม่นะ..
  • รักคุณคับ

    9 พฤศจิกายน 2546 17:15 น. - comment id 179929

    ความหมายตรงๆดีคับ..^_^
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 พฤศจิกายน 2546 19:35 น. - comment id 180000

    ชอบบทสุดท้ายค่ะ  ชอบมากเลย  คนเราต้องสวยที่ใจ  จริง ๆ ค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน