เธอเจ็บปวดแค่ไหน..ฉันก็รู้ เธออดสูแค่ไหน...ฉันก็เห็น เธอลำบากยากเย็น...แสนลำเค็ญ ฉันรู้เห็น...เข้าใจ..ตัวเธอดี มาวันนี้..ฉันอยากจะขอโทษ เธออย่าโกรธ..ถือโทษฉัน..จะได้ไหม ใครจะรู้..ว่าวันนี้..มันจะเป็นอย่างไร ส้มตำไซร้...ทำเธอได้..แทบหมดแรง...
6 พฤศจิกายน 2546 15:19 น. - comment id 179049
ฉันเจ็บปวดแค่ไหนเธอไม่รู้ ฉันอดสูแค่ไหนเธอไม่เห็น ฉันลำบากแสนลำเค็ญ เธอไม่เห็นเพราะส้วมที่บ้านเต็ม................
6 พฤศจิกายน 2546 16:24 น. - comment id 179064
๕๕๕ น่ารักดีนะค่ะ
6 พฤศจิกายน 2546 18:01 น. - comment id 179115
ไม่เป็นไรวันหน้าให้แกล้งตัว ต้องซื้อส้มตำซัวมัวมาให้ เพื่อเป็นการไถ่โทษน้องทำไป แล้วพี่นั้นจะไม่โกรธน้องเลย ***แบบนี้ใครจะโกรธลงหละจริงไหม แวะมาทักทายค่ะ***
7 พฤศจิกายน 2546 12:41 น. - comment id 179261
กระดานโต้คลื่น***** เธอไม่บอก..แล้วฉันจะรุ้เหรอ เธอไม่พูด..แล้วฉันจะรุ้ไหม เธอไม่กล้า..ที่จะพูดออกไป ฉันคนนี้..ช่วยอะไรไม่ได้..นอกจากมอง... ข้าวปล้อง*** ขอบคุณเจ้าค่ะที่เข้ามาอ่านกลอ่นซ่า ผู้หญิงไร้เงา**** งั้นตกลง..สำหรับข้อเสนอ ที่ตัวเธอ..ให้ฉันได้แก้ไข วันพรุ่งนี้..ไปกันเลย..จะเป็นไง ส้มตำซั่ว..มั่วนิ่ม..ตำให้เอง..อิอิ ขอบคุณเจ้าค่ะที่ทักทายกันเสมอ...@^_^@