แ ร ก ที่ พ บ เ จ อ เ ธ อ ฉั น นึ ก รั ก อ ย า ก จ ะ เ ข้ า ไ ป ทั ก ก็ ไ ม่ ก ล้ า เ มื่ อ เ ข้ า ใ ก ล้ ฉั น เ ห็ น เ ธ อ ช ร า โ อ้ ลั น ล้ า . . ง า น นี้ ฉั น ข อ บ า ย
24 ตุลาคม 2546 14:58 น. - comment id 175793
๕๕๕๕ น่ารักดีจัง น่าจะเขียนต่อนะ
24 ตุลาคม 2546 17:08 น. - comment id 175804
-*- ไปแล้วเหรอ -*- -*- ไม่อยุ่มองหน้าเค้าให้อิ่มใจก่อนล่ะ -*- เห็นฉันแล้ว ใยเธอจึงวิ่งหนี ไปจากฉันคนนี้เพียงเพราะแก่ มาดูใจกันก่อนมาเหลียวแล มาดูใจคนแก่ ให้ชื้นใจ
24 ตุลาคม 2546 22:06 น. - comment id 175913
บทกลอนน่ารักจังเลยครับ
24 ตุลาคม 2546 22:49 น. - comment id 175954
กลอนใสทุกบทเลยนะคับ.. ^_^
24 ตุลาคม 2546 23:20 น. - comment id 175982
แรกเพียงพบสบตาพาไหวหวั่น นึกว่าใช่คนสำคัญที่ฝันหา แต่ยิ่งใกล้ยิ่งมั่นใจเสมอมา ว่าเธอนะเป็นผู้เฒ่าผู้ชราอย่างแน่นอน ***กลอนน่ารักจังเลยค่ะ***
25 ตุลาคม 2546 11:39 น. - comment id 176098
+555 เราชอบกลอนนี้มากเลยอะ ตอนที่คิดกลอนตอนแรกๆเรานึกว่าจะเป็นกลอนที่ไม่ได้เรื่องซะอีก เฮ้อออ...^-^
25 ตุลาคม 2546 11:40 น. - comment id 176099
+555 เราชอบกลอนนี้มากเลยอะ ตอนที่คิดกลอนตอนแรกๆเรานึกว่าจะเป็นกลอนที่ไม่ได้เรื่องซะอีก เฮ้อออ...^-^
1 พฤศจิกายน 2546 14:33 น. - comment id 177822
เเต่งได้น่ารักมาจ๊าๆๆ อิอิ
2 พฤศจิกายน 2546 09:40 น. - comment id 178020
ขอโทษนะรอกมาจาก text sms ใช่ป่ะ เราเคยอ่านแล้ว เหมือนเลยละ
16 พฤศจิกายน 2546 14:29 น. - comment id 182148
เห? เหมือนเหรอ? แต่เราไม่ได้ลอกมานา --
23 พฤศจิกายน 2546 21:52 น. - comment id 184487
ไม่รู้เรื่องเลยกลอนไรเนีย