ไม่รู้เป็นไร ทำใจไม่ได้สักครั้ง เวลาในกระเป๋าไม่มีตังค์ ท้องมันร้องกินทุกอย่าง อยากกิน แต่ตอนที่มีเงินอยู่ ไม่รับรู้ ไม่รู้สึก ไม่ถวิล เก็บเงินอยู่ในกระเป๋าเป็นอาจิน ถึงอยากกิน ก็ไม่สน กลัวหมดเงิน .....แต่ไม่รู้เงินหมดได้ไง...... .................^-^................. ...................................
23 ตุลาคม 2546 19:47 น. - comment id 175701
..น้านจิคะ..เงินไปไหน... ถามใคร..ดี..ร่า... ..วันก่อน..ไปเซ็นฯ.ซื้อตุ๊กตา.. ..หอบกลับมา.. เต็มห้องเลย... ..เงินมากมาย..ในกระเป๋า... ..คือของเรา.. ห้ามใครเอ่ย.. แม้จะเป็น..คนคุ้นเคย... ..เช่อะ!!..เน้นไปเลยว่า ..ห้ามยืม...อิอิอิ... ..แบบ..เรนแวะมาทักทาย.... ..อย่าเอาสาระ..กับบทกลอนของเรน... แบบ เรน..หัดแต่งนะคะ...
23 ตุลาคม 2546 21:57 น. - comment id 175717
มีใบแบงค์ แกล้งไม่ใช้ ใจขยาด เหมือนกระดาษ วางไว้ ไร้คุณค่า อันเงินทอง ของนอกกาย ใช้เถิดจ้า ซื้อของมา ฝากบ้าง ซักอย่างเอย
24 ตุลาคม 2546 13:06 น. - comment id 175760
ไม่รู้ทำไม เมื่อไหร่มีตังค์ในกระเป๋า เพื่อนมักมายืมของเรา และก็ปฏิเสธเขาไม่ได้ซักที....เฮ้อ!
25 ตุลาคม 2546 00:05 น. - comment id 176003
ไม่รู้เป็นอะไร เจออะไรก็ชักหิว จึงเดินไปด้วยไส้ท้องกิ้ว หรือว่าฉันหิวไม่รู้เลย แต่ที่แน่แน่ ตอนนี้ชักแย่แล้วเมินเฉย เพราะอิ่มอิ่มจังเลย พอแล้วเอยกับอาหารที่ทาน ส่วนเรื่องตัวเงิน ทำให้ฉันต้องเมินและลาร้าง เมื่อในกระเป๋าไม่มีเงินมีแต่ความเจือจาง จึงได้แต่ล้างชามตอบแทนค่าอาหารที่ทานนะคนดี ***ล้างจานแลกข้าวแล้วนะค่ะ อิ อิ***