+++ หวาดระแวง +++

วฤก

๏ ห่างนวลหวนนึกไห้..............โอ้อาลัยใจเปลี่ยวเหงา 
แรมร้างห่างพริ้งเพรา..............เฝ้าคำนึงถึงนวลปราง ฯ 
๏ สายัณห์ศัลย์ยอกสัก...........เสียดายรักจักเมินหมาง 
ราวแสงแรงสูรย์จาง...............วางวาดฟ้าพร่าเลือนรงค์ ฯ 
๏ รมควันอันธการ.................กรอมหมอกพานม่านฝุ่นผง 
เหมือนจิตคิดพะวง................สงสัยนวลจะรวนเร ฯ 
๏ ลองถามยามลมผ่าว...........ลมรู้ร้าวข่าวหันเห 
เห็นนัยใครเขาเก..................เล่ห์ลวงฤๅถือความมา ๚ 
๏ ลมเฉยเลยฉิวลัด...............ประพาตพลัดอรรถกถา 
ถามใดไม่นำพา....................น่าสงสัยใจระแวง ฯ 
๏ กายไกลไม่ไกล่ใกล้..........ใจไม่ไขว้ไว้ให้แฝง 
ไหวไปใกล้ใครแคลง.............แปลงใจได้ไร้ไยดี ฯ 
๏ ดึกหนาวดาวหนึ่งร่วง...........ละลิ่วควงจากสรวงศรี 
เหมือนมิตรปลิดไมตรี............พี่เพียงดาวคราวร่วงราน ฯ 
๏ ห่างนวลหวนนึกไห้.............เพลิงหวงไหม้ไฟร้าวผลาญ 
จากเรือนเหมือนไม่นาน..........การณ์ใช่แกล้งระแวงเอง ๚ะ๛ 
๗ ตุลาคม ๒๕๔๖				
comments powered by Disqus
  • วฤก

    8 ตุลาคม 2546 15:39 น. - comment id 173158

    ขออภัย post ซ้ำ
    
    
  • ราชิกา

    8 ตุลาคม 2546 15:57 น. - comment id 173165

    บทกลอนยังไพเราะเช่นเดิมค่ะ...หายไปนานนะคะ...ด้วยคิดถึง..จึ่งมาทักทายค่ะ..
    
    
  • ผีขี้เมา

    8 ตุลาคม 2546 16:15 น. - comment id 173170

    ยามไกลให้หวาดหวั่น
    อกสะท้านสะท้อนไหว
    กลัวนางจะหมางไป
    สัมพันธ์ใจจะหมายเมิน 
    
    
  • จังงัง

    8 ตุลาคม 2546 16:15 น. - comment id 173171

    ฉันท์งาม .. โพสท์ซ้ำ ม๊ะเป็นไร ..
  • วฤก (ไม่ได้ login)

    8 ตุลาคม 2546 16:17 น. - comment id 173172

    ขอบคุณครับคุณ ราชิกา
    
    ช่วงนี้เริ่มว่างแล้ว เพราะเด็ก ๆ ปิดเทอมครับ
  • จังงัง

    8 ตุลาคม 2546 16:22 น. - comment id 173173

    โห ..น้าสิบเนี่ย เอาอีกแล้วนะ มาเบียดโค้งสุดท้าย
    เด๋วเหอะ ฟ้องหมอแน๊ต
  • วฤก (ไม่ได้ login)

    8 ตุลาคม 2546 16:22 น. - comment id 173174

    อ่า .... ไม่ทันเห็น
    
    ขอบคุณผีขี้เมา (วันหลังจะชวนไปดื่มด้วยกัน)
    กับหลานลิง 
    
    ที่ได้แสดงความเห็นไว้ครับ
  • ตะเอ๋า

    8 ตุลาคม 2546 16:48 น. - comment id 173181

    กายไกลไม่ไกล่ใกล้..........ใจไม่ไขว้ไว้ให้แฝง 
    ไหวไปใกล้ใครแคลง.............แปลงใจได้ไร้ไยดี 
    
    อ่านแล้วนึกถึงเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศที่แต่งกาพย์กล ไว้ว่า 
    ดูงูสู่รูหนู.........หนูสุดสู้ขู่ฟูฟู (อะไรประมาณนี้)
    
    
    
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    8 ตุลาคม 2546 19:12 น. - comment id 173211

    แปะๆๆ
    
    แผะๆๆๆ
    
    
  • นกตะวัน

    9 ตุลาคม 2546 06:57 น. - comment id 173299

    ยามดึกดื่นคืนหนาวคงร้าวนัก
    พะวงรักจักเปลี่ยนเวียนแปรผัน
    มองสิ่งใดในราตรีไม่มีพลัน
    เหมือนเธอนั้นหันห่างทิ้งร้างลา
    
    เห็นจันทร์เด่นเป็นใจให้เมฆซ่อน
    นึกเธอรอนแรมไกลให้ฉันหา
    ครั้นดาวดับลับไปในสายตา
    ฉันผวาคว้าไว้กลับไม่เจอ
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    10 ตุลาคม 2546 00:46 น. - comment id 173427

    ความระแวงจึงทำให้ใจต้องเศร้า
    ความระแวงทำให้เราต้องมีปัญหา
    ความระแวงทำให้รักหนักอุรา
    ความระแวงคือปัญหาตัวสำคัญ
    
    ***เป็นกลอนที่ไพเราะมากเลยค่ะ  และเห็นด้วยนะค่ะ  ความระแวงเป็นบ่อเกิดของปัญหาทั้งปวงเลยค่ะ***
  • หมึกมรกต

    11 ตุลาคม 2546 01:35 น. - comment id 173635

    ...นวลปรางคนางนงค์ ......สิพะวงสิปลงใจ
       ...หวั่นหวามคละขามใกล้.....สิปรางใจสิไคลคลา
           ...หวั่นครื้นระรื่นเรื่อย.....สิจะเลื้อยเปลือยชายตา
               ...หลงเล่ห์สิเน่ห์นา......จึ่งไคลคลาหานางนงค์
    แวะมาทักทายครั้งแรก และจะเป็นกำลังใจเรื่อยไป ให้ วฤก นิพนธ์กลกานท์อันไพเราะให้เราได้อ่านนะครับ
  • วฤก

    12 ตุลาคม 2546 19:33 น. - comment id 173960

    เพิ่งกลับมาโพสท์ใหม่ได้
    
    ขอขอบคุณ ตะเอ๋า ... ไม่ได้โต้โคลงกันนานแล้วนะครับ
    ลูกเป็นขี้เหร่ นกตะวัน ผู้หญิงไร้เงา และหมึกมรกต มากครับ 
    
    ที่มาให้ความเห็นไว้
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน