( เธอกับเขาน่ะ... ) ไปรักกันไกลไกล..ได้ไหม จะมาออดอ้อนอะไรกัน..ตรงนี้ ไม่อยากรู้..ไม่อยากเห็น..เบื่อเต็มที เหมือนเห็นฉันคนนี้..เป็นแค่ลม... ไปคิดถึงกัน..ห่างห่าง อย่ามาเอ่ยวาจาข้างข้าง..เพื่อทับถม คำหวานหวานมัดบาดกรีด..เหมือนมีดคม อาการรักเหมือนเหยียบฉันให้จม..ดั่งโคลนตมใต้น้ำ... อย่าแสดงว่ารักกัน..มากมาย มันทำร้ายทั้งใจ..ทั้งกาย..ฉันจนช้ำ ฉันยังอยู่ใกล้ใกล้ตรงนี้..อย่าทำอะไรที่มัน..ทิ่มตำ เหมือนเธอแกล้งเพื่อตอกย้ำ..... .....ให้ฉันเป็นเช่นคำว่า..ส่วนเกิน.. .............................
15 สิงหาคม 2546 00:37 น. - comment id 160142
ขุดดินแช่ง. . . . พาแฟนไปกก ก็ขอให้ตกเตียงนอน บนฟูกบนหมอน ให้ร้อนเหมือนดั่งมีไฟ จะหอมแก้มแฟน ก็ให้แสนจะยากใจ จมูกเธอที่ไวไฟ จะจูบที่ใดให้ไร้ซึ่งกลิ่น จำไว้ว่าชาติสตรีอย่างฉัน ก็มีหัวใจเหมือนกัน เจ็บเช่นกันเมื่อโดนหยามหมิ่น เธอนอกใจฉัน ก็เปรียบเธอนั้นฆ่าฉันด่าวดิ้น หากเธอยังเหยียบธรณินทร์ ฉันจะขุดดิน แช่งเธอทุกวัน...
15 สิงหาคม 2546 11:40 น. - comment id 160215
ความรัก คือการยินดี เมื่อเขาไปดี ไม่เห็นแก่ตัว ไม่กระทำให้คนที่เรารักต้องเจ็บช้ำเพราะเรานะจ๊ะ
15 สิงหาคม 2546 21:20 น. - comment id 160301
เรน..แวะมาทักทายนะคะ... ..ไพเราะมากคะ... สื่อความรู้สึก... ..ได้ดีจัง..
16 สิงหาคม 2546 22:44 น. - comment id 160659
ไปรักกันให้ไกล ๆ ยิ่งไกลเท่าไรยิ่งดีเท่านั้น อย่ามาอยู่ใกล้แล้วบรรยายด้วยการกระทำ รู้ไหมฉันเจ็บช้ำกับการกระทำของเธอสองคน ***เป็นกลอนที่แต่งได้ดีมาก ๆ ๆๆๆ เลยค่ะ***