ไม่ใช่คนทำอะไร..มักง่าย เรื่องสะสมผู้ชาย..ไม่ใช่สไตล์..ของฉัน ไม่ได้หยิ่งจองหอง..แค่ไม่อยากจะเกี่ยวข้อง..เท่านั้น ไม่อยากหลอกใครเล่นไป..วันวัน .....เหมือนคนอื่นเค้าทำกันได้ลงคอ หากเธอยังมีมโน..สำนึก ต่อมรับความรู้สึก..ยังไม่..สึกหรอ สิ่งที่ฉันทำออกไป..คงสื่ออะไร..ได้มากพอ อย่าให้ต้องเอ่ยปากร้องขอ..มัน..วุ่นวาย แววตาของฉัน..มันก็ฟ้อง คงไม่ต้องประกาศ..ป่าวร้อง..ให้เสียหาย เห็นแล้วไร้อารมณ์..บังเอิญฉันไม่นิยม..ของตาย ไปไกลไกล..เถอะ..น่าเบื่อหน่าย..... .....จะให้เคี้ยวแล้วคาย..ฉัน..ไม่ทำ ......................................
18 กรกฎาคม 2546 04:34 น. - comment id 154895
นิยมนักคนตรงไม่ลดเลี้ยว อยากให้เคี้ยวรู้รสเปรี้ยวเค็มหวาน ถึงจะถูกคายทิ้งเป็นอ้อยชาน เป็นกากเดนหมดน้ำตาลก็ยินดี....
18 กรกฎาคม 2546 07:35 น. - comment id 154907
เนื้อความสื่อถึงความรู้สึกได้ดีจังเลยค่ะ แวะเข้ามาทักทาย สวัสดึค่ะ *^_^*
18 กรกฎาคม 2546 09:00 น. - comment id 154919
แต่งได้อารมณ์ดีค่ะ
18 กรกฎาคม 2546 09:14 น. - comment id 154921
สื่ออารมณ์ได้ชัดเจนมากเลยค่ะ
18 กรกฎาคม 2546 12:07 น. - comment id 154937
อ่านแล้วอึ้งเลย สะใจดีค่ะ ชอบจัง
18 กรกฎาคม 2546 13:24 น. - comment id 154958
โห. . .เขียนดีมากๆเลย เห็นด้วยกะข้าวปล้องค่ะ ขอเก็บนะค่ะ =^__________^=
18 กรกฎาคม 2546 22:47 น. - comment id 155109
โห แรง ซะ .... อย่างนี้ต้องฆ่าให้ตาย อิออิอิ
19 กรกฎาคม 2546 00:42 น. - comment id 155144
โห..เก่งจังคับ ตรงดี...^_^
15 สิงหาคม 2546 01:09 น. - comment id 160147
เธอหลอกลวงกินอ้อยทั้งร้อยไร่ ฉันก็ให้เธอลวงไม่หวงแหน เธอเคี้ยวอ้อยหวานหยาดไม่ขาดแคลน ฉันเคืองแค้นโกรธเกรี้ยวนอนเคี้ยวฟาง