ข้อความที่เราต่างพิมพ์โต้ตอบ มันประกอบเป็นบางอย่างเธอรู้ไหม อ่านด้วยตา ไม่รู้ว่าทำไม มันถึงอุ่นที่ใจ ได้ไงกัน อยากลองเอาหน้าแนบจอสักครั้งนึง เผื่อจะรู้สึกถึงอุ่นไอนั้น จะได้ใกล้ตัวอักษรเธอนานนาน แต่ก็กลัวไฟดูดเหมือนกัน...บ้าจังเรา ^__^
29 เมษายน 2546 20:51 น. - comment id 133107
ชอบๆๆๆๆๆๆๆ ชอบสุดๆเลย
29 เมษายน 2546 21:13 น. - comment id 133122
อะจ๊ากกก ไฟดูดด้วยคน อิอิ
30 เมษายน 2546 05:22 น. - comment id 133316
อิอิอิ......น่ารัก ชอบจัง อ่านด้วยตา มาอุ่นที่ใจ
30 เมษายน 2546 21:53 น. - comment id 133598
ชอบจังค่ะ จบได้น่ารักดีนะคะ คิดได้ไงอ่ะ แต่พิมพ์นะ อุ่นที่ใจ แล้วลามมาที่กายด้วยอ่ะ ทำไงดี
2 พฤษภาคม 2546 23:16 น. - comment id 134635
อักษรอันอ่อนหวานจากใจเธอ ฉันซาบซึ้งเสมอแม้เธอไกล อักษรอ่านผ่านตามาที่ใจ ไม่ต้องแนบหน้าไว้ให้ไฟดูดเลย ชอบกลอนบทนี้ของคุณแว่นหนามากเลยค่ะ ก็เลยมาแต่งต่อเล่นเล่น คิคิ =^-%=
3 พฤษภาคม 2546 16:04 น. - comment id 134837
^______^
5 พฤษภาคม 2546 18:51 น. - comment id 135572
น่ารักที่สุดเลยคะ กลอนนี้ไอเดียดีมั่กๆ เท่ห์มีสไตส์ มีน้ำใจ (ฮะๆ เหมือนในโฆษณา เลยแฮะ +_+! ) กรี้ดๆๆ