ที่เธอทิ้งกันไป ฉันยังอยู่ได้ ยังมีแรงยืนตรงนี้ สองขายังขันแข็ง เรี่ยวแรงรับรู้ดี ไม่เคยแสดงท่าที ว่าหัวใจถูกย่ำยีเมื่อเธอไป ดวงตายังแห้งเหือด น้ำตาไม่ไหลเป็นสายเลือดเหมือนคนไหน เธอมาจากกัน ดูเหมือนฉันไม่เจ็บปวดอะไร ใช่!!! ฉันยังมีลมหายใจ แต่เธอรู้จักคำนี้ไหมตายทั้งเป็น
ลูกเป็ดขี้เหร่ 2 เม.ย. 2546 21:38 น. - ID 31634 
934
5
0
2 เมษายน 2546 21:48 น. - comment id 121603
รู้จักค้าบ แต่ทำไม่เป็น อิอิ เคยแต่อืดตาย
2 เมษายน 2546 22:13 น. - comment id 121615
จบแบบ เจ็บๆๆ .....เฮ้อๆๆๆ .....หายไปไหนมา อ่ะจ๊า....
2 เมษายน 2546 22:49 น. - comment id 121641
ไม่มีแค่คนรัก ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ยังมีอะไรมากมายให้รัก โลกนี้สิ่งดีๆยังมีอีกมาก รักเข้าไปเท่าไรก็ไม่หมด...
2 เมษายน 2546 22:50 น. - comment id 121642
หน้าส่วนตัว
เธอมีก้อนทุกข์ทับถม
สัญญาเพียงลมรับรู้
หลงเฃื่อจึงตรมอกแตก
ยังเป็นเหมือนตายไม่เน่า
แต่ไม่เข็ดขาม อิอิ
2 เมษายน 2546 23:00 น. - comment id 121649
เฮ้อ......... น่ารักตรงหน่ายนะ......... เหอะๆ เก่งเนอะ ไม่สบาย ยังลุกขึ้นมาแต่งกลอน ระวังนะ หายเร็วๆ แล้วมาคุยกานต่อ
2 เมษายน 2546 23:16 น. - comment id 121659
คิดเอาไว้ว่าผู้ชายคนเดียว........ทิ้งได้เสมอ
2 เมษายน 2546 23:42 น. - comment id 121668
เศร้าอ่ะ. . .ดูเข้มแข็งแต่แฝงความเจ็บและอ่อนแอข้างใน .......
นี่แหละผู้หญิงล่ะ
=^______^=
3 เมษายน 2546 08:54 น. - comment id 121722
เหอๆๆ น่ากลัวง่ะ...ตายทั้งเป็น..เนี่ย ....อดทนสู้ต่อไปค่า.... ฮูเล่ๆๆๆๆ
3 เมษายน 2546 20:57 น. - comment id 121892
ขอบคุณค่า....... พี่ลมอ่ะคะ รู้นะว่าเคย อย่ามาเฉไฉ บอกมาๆๆ ใจปลายทางคะ แบบว่า ไปเชียงรายมาค่ะ สนุกมาก เอาไข้หวัดมาเผื่อด้วยนะเนี่ย เอาป่ะ แรบบิท ฤกษ์คะ ขอบคุณสำหรับกลอนนะคะ อ่ะนะเม่า ขอบคุณที่ชม ถึงจะกึ่งประชดก็ยอม ทิพย์คะ ขอบคุณสำหรับความเห็นนะคะ แม่มดน้อยคะ เป็นเหมือนแม่มดน้อยใช่มะ บอกมานะ ตู่นุดีคะ อย่ากลัวเลย เกิดขึ้นได้เสมอหิหิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
