เรื่องของเมียละเหี่ยใจต้องไปขอ ม่ายงั้นก้อเขาไม่มาอยู่อาศัย คำมะเมียหมายถึงว่าอาชาไนย ต้องระไวสุดขีดเขาดีดเอา ที่พูดมาดูเหมือนเพื่อนมันบอก ด้วยว่าออกจะชำนาญถึงการเก๋า สังเกตได้ที่หูยานอานถึงเพลา อีกทั้งเบ้าตานี้ปี๋ประจำ เขาเหลียวซ้ายแลขวาทั้งหน้าหลัง เหมือนระวังคุณเมียเขี่ยจุดขำ เขากระซิบบอกพี่ได้สี่คำ เห็นหน้าคว่ำคาตาครกพาเพลิน เขาบอกว่าเมียดีเหมือนมีแม่ แต่เขาแย่ถูกอัดจนขัดเขิน ด้วยแม่เขาดุมากจึงอยากเมิน เขาเลาะเดินอยากแท้ทิ้งแม่ไป เขางกเงิ่นเดินลิ่วหานิวแม่ เที่ยวร้องแร่แห่กระเฌอคนเผลอไผล เห็นมัจฉาปลากระจุกรีบซุกไซ เขาบอกใครเขานี้ไม่มีเมีย ด้วยเขามีแต่แม่เป็นแต่ลูก ความพันผูกเฉกเพื่อนจึงเลือนเสีย ความผูกพันฉันทาจึงพาเพลีย ต้องใส่เกียร์ห้าหมดเที่ยวปดใคร จะใจอ่อนก็ได้ถ้าใจอ่อน แต่เผือกร้อนดูให้ดีคลี่เปลือกไข เรื่องของจิตชิดชอบมอบกันไป แต่แค่ใจเท่านั้นม่ายงั้นซวย เรื่องของเมียละเหี่ยใจไม่คิดขอ คนหน้างอทุกวันมันไม่สวย ทั้งหมดนี่จากเห็นเพื่อนเกลื่อนระทวย ส่วนผม ฮ่วย! จนป่านนี้ไม่มีเมีย/.
9 มีนาคม 2546 13:09 น. - comment id 113185
เหมือนเพื่อน เหมือนพี่ เหมือนพระ เหมือนปีศาจ เหมือนสวะ เกะกะบ้าน เหมือนเครื่องเรือน ของใช้ ธนาคาร แก่ก็ง่าย จะตายนาน นั่นคือเมีย แหะ ๆ แต่ก็อยากมีเหมียนกัล
9 มีนาคม 2546 13:27 น. - comment id 113191
ไม่มีเมียเหมือนกัน ค่ะ .. :)
9 มีนาคม 2546 13:48 น. - comment id 113194
อยากมีเมีย อยากรู้ใจ ใช้สมอง จงตรึกตรอง มองกลับกัน อย่าหวั่นไหว อยากได้อยากมี พี่ยอมแลก แจกหัวใจ ขออวยพร พี่ได้เมีย เลิกละเหี่ยใจ จากคนไม่มีเมียเหมือนกานนน คิก ๆ $^ _ ^$
9 มีนาคม 2546 14:09 น. - comment id 113204
ก๊ากๆๆ คุณ รามนี่อารมณ์ดีจังเลยนะครับ อิๆๆ :)
10 มีนาคม 2546 01:51 น. - comment id 113378
55555 ..... เป็นอย่างงี้ มีเมียจะดีหรอครับ ... เด๋วครกพาเพลินอ่ะ อิอิ
10 มีนาคม 2546 03:21 น. - comment id 113380
สวัสดีครับคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์, อัลมิตรา, คุณสีน้ำฟ้า, คุณเชษฐ์ภัทร วิสัยจร, คุณกีรติ ครับ ที่จริงผมว่าจะนอนแล้วพรุ่งนี้จึงจะมาพูดคุยกัน แต่พออ่านงานของเพื่อนๆบางชิ้น เห็นมีความจำเป็นต้องมาอธิบาย สาระ ที่แท้จริงที่ผมแฝงไว้ในเนื้อหาที่ผมเขียนขึ้นมาสักหน่อย เพื่อกันความเข้าใจผิด แล้วค่อยเข้านอน เรื่องของครอบครัวเป็นเรื่องใหญ่และมีความจำเป็นที่เราจะต้องประคองพากันไปให้ตลอดรอดฝั่ง เมื่อมีการอยู่ร่วมกันท้ายที่สุดจะไม่มีเรื่องอื่นใดนอกจากความเป็นเพื่อนกันเท่านั้น แต่การอยู่ร่วมกันนาน ส่วนใหญ่มักเกินการกระทบกระทั่งกันอยูเสมอ บางครั้งต้องเลิกร้างกันไป ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจมาก ยิ่งหากครอบครัวนั้นมีลูกเต้าอยู่ด้วยแล้ว จะก่อให้เกิดปัญหาตามมาอีกมากมาย ปัญหาส่วนใหญ่มักเกิดจากการไม่สำรวจข้อบกพร่องของตัวเอง ไม่เคารพซึ่งกันและกัน อันอาจเกิดจากการอยู่ร่วมกันจนชินชา ผู้ชายที่มีภรรยาแล้วทำไมถึงชอบเจ้าชู้ไม่อยู่กับร่องกับรอย คงตอบไม่ได้ทั้งหมด แต่การไม่เคารพในกันและกันก็เป็นเหตุหนึ่งของปัญหา การยกตนข่มกัน มักทำให้ความรักหมดไป ซึ่งผมจะเห็นอยู่บ่อยมาก ผมจึงเตือนทั้งสามีภรรยาว่าจงได้สำรวจตนเองทั้งสองฝ่าย เพื่อให้ชีวิตคู่ได้ราบรื่นต่อไป กระทั่งตายจากกัน และได้เตือนต่อไปว่าการฟังอะไรต้องฟังหูไว้หู ไม่ควรเชื่ออะไรง่าย แต่เรื่องของการเขียน มันเป็นบุคคลิกของแต่ละคนว่าจะใช้รูปแบบไหน ผมเห็นว่าเรื่องของครอบครัวเป็นเรื่องเปราะบาง เป็นเรื่องส่วนตัว จึงได้เลือกแนวออกตลกมานำเรียนให้เพื่อนๆทราบ และได้ทบทวนความเหมาะสมว่าควรหรือไม่อีกประการหนึ่งด้วย ซึ่งเห็นว่าเป็นเรื่องทั่วๆไปที่แม้คณะตลกต่างๆก็มักนำมาล้อเลียนกันอยู่เสมอ ท้ายที่สุดผมขอย้ำว่า ผมเป็นคนหนึ่งที่เขียนบทกวีสู้เพื่อสิทธิสตรีมาแต่นมนานแล้ว และไม่มีความคิดที่จะดูถูกผู้ที่เป็นเพศแม่ของผมแม้สักครั้งเดียว จึงเรียนชี้แจงมา ณ ที่นี้ด้วยครับ .................................................................. เฮ้อ! พักนี้ไหงมีแต่เรื่องที่ทำให้ต้องเกร็งกันตลอดเลยนะ อุตส่าห์บอกไว้ในกอเดียวกันกับปริเทวนาการแล้วนะ เพื่อนๆอย่าเพิ่งเซ็งก็แล้วกัน ขี้บ่นไปงั้นเอง (ประสาคนเริ่มแก่น่ะ)
10 มีนาคม 2546 11:07 น. - comment id 113422
ไม่เคยอ่านงานของพี่ครั้งเดียวซักที ตั้งแต่วันที่มีโอกาสได้เห็นชื่อนี้ปรากฏให้เห็น มีความรู้สึกว่า.. ดีใจ ที่ได้มีโอกาส ยินดีที่รู้จักค่ะ แจม
10 มีนาคม 2546 22:40 น. - comment id 113656
แหะๆ ผมยอมรับที่ท่านรามโยนมาไม่แก้ตัวเพราะตอนนั้นกำลังอินกับการหลบครกหลบสากอยู่ก็เลยโพสท์กลอนไปร่วมสนุกแบบคณะตลกอย่างที่ท่านรามว่านั่นแหละไม่ได้มีความตั้งใจที่จะดูหมิ่นดูแคลนเพศแม่แต่อย่างใดแต่ถ้าท่านรามหรือสมาชิกท่านใดคิดเลยไปว่าเป็นการดูหมิ่นเพศตรงข้ามก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยก็แล้วกัน น่าเห็นใจท่านรามที่ต้องอดตาหลับขับตานอนมาชี้แจงสมาชิกกลัวจะหาว่าบทกลอนมาเกี่ยวข้องกับการโพสท์กลอนของผม คงสบายใจได้แล้วนะครับ
11 มีนาคม 2546 18:41 น. - comment id 113863
สวัสดีครับคุณสีน้ำฟ้า, คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ คือน้องเขาอาจใจร้อนไปหน่อย อารมณ์ช่วงนั้นเลยไม่ร่วมไปด้วยกัน ผมอ่านที่คุณฤกษ์เขียน บันทัดแรกคือการเทิดทูน -เพื่อน-พี่-พระ -นี่กินใจมาก บันทัดต่อมาคือยั่วเย้า ผมอ่านผมเข้าใจเลยว่าไม่มีอะไรในใจ บางทีการอ่านนี่ ต้องแบบคุณสีน้ำฟ้าว่า บางครั้งผมต้องอ่านสามครั้งขึ้นไป จึงจะเข้าใจว่า เพื่อนๆสื่อถึงอะไร เนื่องจากผมแก่เลี้ยวน่ะ เชื่อว่าพออารมณ์เย็นลง สถานการณ์จะปกติฮับ
11 มีนาคม 2546 21:09 น. - comment id 113902
หือ ไรกัน ลุงราม .. ลูกลิงตกข่าว อ่ะ..
14 มีนาคม 2546 14:44 น. - comment id 114776
สวัสดีหนูจังงัง ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ เป็นเรื่องเข้าใจผิด