เทวดาเค้าลิขิตให้เราเตี้ย หมาตามเลียรอบหลังหัวก็ไหว นางฟ้าโปรดให้ใบหน้าไม่เหมือนใคร แม้ที่ไหนคนก็ห่างยากใกล้ตัว หุ่นก็อ้วนกลิ่นตัวครอบคลุมข้าง ระหว่างทางขี้หมาเมินยอมแพ้ทั่ว ผิวก็ดำ !! เท้าก็เหม็น คนเค้ากลัว สกปรกเข้าพันพัวเกาะเต็มกาย ฉันมันคนที่ติดต่ำคล่ำสมอง ใครประคองพาสลบแห่งหนหลาย ต้องคอยหลบกลัวใครเห็นไม่สบาย กายแสนหน่ายที่ต้องซ่อนอยู่ทุกที แต่เรื่องใจใครว่าหมดเคล็ดลับ ฉันน่ะยิ้มรับรักเธอเวลานี้ ถึงกายาหมองมนทุกนาที แต่ใจฉันยังยินดีจะรักเธอ
ปลาทูสามเข่ง 27 พ.ย. 2545 17:34 น. - ID 26624 
912
7
0
27 พฤศจิกายน 2545 17:43 น. - comment id 98163
เอิ้กเอิ้ก
27 พฤศจิกายน 2545 19:45 น. - comment id 98176
(อย่าเปิดเผยตัวจริงสิครับ....เค้ารู้หมด !) (น้องยังขนาดนี้...พี่มันจะขนาดไหน...เฮ้อ!) ^---^ ๕๕๕๕...5555...V.V.V.V... (ครบแล้วนะ!)
27 พฤศจิกายน 2545 20:32 น. - comment id 98184
โห ชีวิตมันขนาดนั้นเลยเหรอคะ เอ้า สู้เค้านะคะ ....ฟังดูแล้วชวนเข้มแข็งจังเลย เหมือนว่ามีเหตุการณ์อะไรก็ย่อมทนได้อยู่เสมอ
27 พฤศจิกายน 2545 22:32 น. - comment id 98196
เอิ๊ก น่ารักเชียว ไอเดียเจ๋งๆๆ ิอิอิ
28 พฤศจิกายน 2545 00:59 น. - comment id 98225
ไอ่...หย๋า..อะไรจา..ขะนากนั้ง..น้องปลา 2
28 พฤศจิกายน 2545 11:39 น. - comment id 98267
หว้า บรรยายสะหมดเปลือกเลยรึค่ะเนี่ยยย อิอิ
29 พฤศจิกายน 2545 10:23 น. - comment id 98456
หงา.... นู๋ปาทู เป็นไรไป พี่มะได้เข้ามาแป๊บเดียว
29 พฤศจิกายน 2545 14:02 น. - comment id 98499
อาการหนักนะเนี่ยยยย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
