เพราะรู้ว่า..ความรักทำให้ฉันพ่ายแพ้ ทำให้ความเข้มแข็งกลายเป็นความอ่อนแอ...อย่างหักห้ามไม่ได้ และไม่รู้ว่าผิดมากหรือเปล่า...ที่ก้าวถอยออกมาอย่างจงใจ ฉันกลัวที่จะรักใคร...กลัวความหวั่นใจใด ๆ ที่จะตามมา เหมือนที่รู้ตัวว่า...กำลังรักเธอ และเริ่มมากมายจนความหวาดหวั่นที่ค้นเจอ...ก็มากกว่า ฉันไม่อยากให้มันบดบังความสวยงามใด ๆ ที่สร้างมา เธอรู้ไหมว่า...มันมีคุณค่ากับฉันเหลือเกิน อาจเป็นเพราะ...ฉันกลัว ความอ่อนแอทำให้หัวใจหม่นมัว...กลัวความห่างเหิน กลัวว่าวันหนึ่งเธอจะไม่รัก...และเราต่างแยกทางกันเดิน ฉันกลัวเวลานั้นเหลือเกิน...คนดี รักเธอนะ...รักมาก และไม่อยากให้เธอลำบาก..กับคนอ่อนไหวคนนี้ การที่ได้พบเธอ..รักเธอ..คือช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่ฉันเคยมี ฉันอยากจดจำเธอไว้อย่างนี้...ก่อนที่ความอ่อนแอที่มีจะทำให้รักครั้งนี้...ร้าวรอน
31 ตุลาคม 2545 00:58 น. - comment id 92684
ระวังเมื่อใดที่หันหลังกลับไปมอง...มันจะไกลเกินไขว่คว้านะครับ...แล้วจะคิดว่า...รู้อย่างนี้ฉันคงไม่ยอมให้เธอไป.นะ mono
31 ตุลาคม 2545 05:55 น. - comment id 92695
หนักแน่นในใจไม่ไหวหวั่น เจ็บบางวันฝันบางคืนตื่นแล้วหาย ยอมสู้ทนจนใจหมองต้องเดียวดาย ตราบชีพวายหนีไม่พ้น..คนรักกัน.. โลกเรานี้มีรักให้เรียนรู้ เจ็บเป็นครูรู้ไว้ใช่เพียงฝัน รับกติกาเกมหัวใจไหวให้ทัน โลกแสนสั้นวันแสนดีมีให้เราได้ชื่นชม.. จะไปตลาดเช้าดูดอกไม้สด รอสว่างอีกนิด ด้วยรักและมาให้กำลังใจนะคะ อย่าหนีรักเลย แต่จงรักให้เป็นนะคะเคียงข้างเอาใจช่วยเสมอมาและตลอดไปค่ะ
31 ตุลาคม 2545 08:28 น. - comment id 92703
คิดถึง นะ มากกว่าด้วยแหละ
31 ตุลาคม 2545 09:45 น. - comment id 92714
ฮืม เข้มแข็งไว้สิจ๊ะ จอย เป็นกำลังใจให้นะ แล้วเป็นไงบ้าง ไม่ได้คุยกันเลยพักนี้ คิดถึงนะ คิดถึงเพื่อนๆ หลายคน หว่ออ้ายหนี่ ก็ถามถึงนะจ๊ะ อิอิ คิดถึงจิงดิ
31 ตุลาคม 2545 10:56 น. - comment id 92736
เป็นอีกคนหนึ่งที่รู้สึกแบบนี้ค่ะ บางทีก็อยากเข้าไปใกล้ บางทีก็อยากวิ่งหนี บางทีก็กลัวว่าการรู้จักมากเกินไปอาจทำให้สิ่งที่งดงามที่เคยเห็นมันค่อยลบเลือนทีละน้อยจากความคุ้นชิน กลัวว่านิสัยไม่ดีๆ ของเราจะทำให้ทุกอย่างมันเปลี่ยนแปลง จนบางครั้งก็อยากที่จะมองมันอยู่ไกลๆ กลอนนี้ละเอียดอ่อน และลึกซื้งในความรู้สึกมากเลยค่ะ
31 ตุลาคม 2545 12:41 น. - comment id 92749
เชื่อค่ะว่าอารมณ์แบบนี้เคยเกิดขึ้นกับหลาย ๆ คน ฟาเองก็เคยรู้สึกเหมือนกัน
31 ตุลาคม 2545 12:56 น. - comment id 92751
เค้าว่า ถ้าอยากเจอความรักที่แท้จริง จะต้องผ่านความกลัวไปก่อน..
31 ตุลาคม 2545 17:54 น. - comment id 92805
กลัวที่จะรัก...อืม เข้าใจเลย กลอนเพราะตามเคย อิอิ
31 ตุลาคม 2545 20:27 น. - comment id 92837
ขอบคุณทุกความคิดเห็น....แล้วก็ซาบซึ้งกับทุกความคิดถึงด้วยจ้ะ อุ่นใจที่ได้อ่านจริง ๆ นะ @^_^@
1 พฤศจิกายน 2545 00:25 น. - comment id 92877
อืม.. เคยเป็น เคยเป็น
1 พฤศจิกายน 2545 14:49 น. - comment id 92930
พี่จอยจัง กลอนเพราะมากเลยค่ะ ชอบ กำลัง กลัว เหมือนกัน เห่ะๆ
1 พฤศจิกายน 2545 22:02 น. - comment id 93005
หายไปนานนะ กำลังคิดถึงพอดี
1 พฤศจิกายน 2545 22:10 น. - comment id 93012
ขอบคุณ หว่ออ้ายหนี่....น้องเก็ต....ละอองน้ำด้วยจ้าา....คิดถึงเหมือนกันนะจ้ะ
5 พฤศจิกายน 2545 19:11 น. - comment id 93768
เป็นกำลังใจให้นะ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด อย่าให้ความกลัวเพียงแค่นั้น มาทำให้รักต้องสั่นคลอนเลย.... เนอะ !!!
6 พฤศจิกายน 2545 01:36 น. - comment id 93857
ชอบจ๊ะ บทนี้อ่านแล้วกินใจ