อย่าเรียกมันว่าความรักอีกเลย ในเมื่อเธอไม่เคยเข้าใจมันอย่างลึกซึ้ง และไม่เคยเห็นความสำคัญของใครอีกคนหนึ่ง คนที่คอยคิดถึงเธอตลอดเวลา อย่าเรียกมันว่าความรักอีกเลย เพราะสิ่งที่เธอเอ่ยมันแค่ความปรารถนา ทำทุกอย่างเพียงเพื่อให้ได้มา จากนั้นก็ลดคุณค่าเมื่อครอบครอง อย่าเรียกมันว่าความรักอีกเลย เพราะสิ่งที่เปิดเผยมันก็แค่คนมีเจ้าของ เยื่อใยที่ถูกทิ้งขว้างเหินห่างจากการเหลียวมอง สุดท้ายก็มีแค่ตราจองที่เธอไม่เคยมองและใส่ใจ...
20 กันยายน 2545 19:06 น. - comment id 78362
กลอนเพราะมากเลยค่ะ ยังงี้เรียกว่าหลง หรือเปล่าค่ะ
20 กันยายน 2545 19:18 น. - comment id 78374
จับจองได้เพียงความรู้สึกที่จริงใจ
20 กันยายน 2545 20:23 น. - comment id 78415
อย่าเรียกมันว่าความรักอีกเลย เพราะสิ่งที่เปิดเผยมันก็แค่คนมีเจ้าของ อย่างนี้อยู่ก็เจ็บ ไปก็เศร้าเนอะ
20 กันยายน 2545 22:41 น. - comment id 78461
เศร้าจับใจเลยค่ะ
20 กันยายน 2545 23:19 น. - comment id 78485
หายไปนานเลยนะค่ะ กลับมาถึงก็เศร้าเเชียวนะค่ะพี่คะน้า
21 กันยายน 2545 19:23 น. - comment id 78773
อืมม์คับไม่เรียกก็ไม่เรียก
22 กันยายน 2545 01:02 น. - comment id 78893
แล้วให้เรียกว่าอะไรดีครับ กลอนเพราะๆอย่างเนีย อิอิอิ
22 กันยายน 2545 22:34 น. - comment id 79263
ใช่...คำว่ารักสวยงามและมีค่าอย่าใช้พร่ำเพื่อไม่ดีนะจะบอกให้
23 กันยายน 2545 06:21 น. - comment id 79316
แล้วจะให้เรียกอะไรดีล่ะ...
23 กันยายน 2545 11:21 น. - comment id 79411
โดนใจจัง
23 กันยายน 2545 15:16 น. - comment id 79488
เรียกว่า ความใคร่ กระมังครับ *^___^*