เดินทางตามป่าเพื่อหา monki -- หนูมาแล๊น

monki

ตัวพี่มีนามตามท้องเรื่อง
ไม่ค่อยปราดเปรื่องสักเท่าใด
ชื่อ idaho นั้นนะใช่
อย่าคิดไกลว่าเป็นฝรั่งเชียว
อยู่กับหลวงตามาไม่นาน
ต้องการฝึกปรือฝีมือกวี
แต่ไหงมันยากเย็นอย่างนี้
เห็นทีต้องเรียนอีกนาน
วันหนึ่งพระเจ้าตาก็มาบอก
ลองออกไปดูในโลกกว้าง
เพื่อจะได้ค้นพบในวิญญาณ
ของกลการบทกลอนบทกวี
ความจบกราบลาในทันใด
เร่งรี่เร็วไวเข้าไพรกว้าง
มิลืมหยิบสมุดขึ้นมากาง
พร้อมดินสอเยื้อย่างสู่วนาลี
ทอดน่องท่องไปในไพสัณฑ์
มาประจันหน้ากับลิงชื่อ monki
หน้าตาเกือบจะน่ารักดี
ซุกซนเร็วรี่เหลือเกิน
ปีนป่ายต้นไม้ห้อยโหน
กระโจนโดนไปอย่างไวว่อง
พอเราหันไปจะแอบมอง
ก็ดันมาร้องเจี๊ยกคร๊อกเอย
อยากผูกมิตรกับเจ้าลิงป่า
จึงไปหากล้วยมาสักสามหวี
แล้วลองร้องเรียก  monki
อยากกินกล้วยขอทีจงลงมา  
monki  ร้องโอ้น้ำลายหก
เกือบจะตกต้นไม้แทบหลังหัก
เพราะกล้วยอาหารโปรดเธอยิ่งนัก
น้องรักโดดลงในทันใด
ก่อเกิดมิตรภาพที่พันผูก
สายใยถูกผูกขึ้นมาใหม่
เราสองท่องไปวนาลัย
monki  and  icc  ลั๊น  ลั่น  ลา
-------------------------------------------------
วะแว่วเสียงผู้ใดมาร้องเรียก
ดังเจี๊ยกเจี๊ยกก้องไปในไพรสัณฑ์
อ๋อ เพื่อนเกลอไอดาโฮ่ร้องเรียกกัน
ได้ยินพลันรีบโผนกระโจนมา
สไลเดี๋ยง ยัยลิงแก้มป่อง
ขอขอบคุณกล้วยสามหวีที่มาให้
ซึ้งน้ำใจเพื่อนรักเป็นหนักหนา
ขออภัยที่เรานั้นมาช้า
มัวปีนหามะพร้าวป่ามากำนัล  [มีเปล่าวะ?]
ตะเองเสียงหวานไปเรารับไม่ได้ จะเอาไม๊มะพร้าวอ่ะ
ข่าวเพื่อนรักเก็บตัวฝึกฝีมือ
ก็เป็นที่เลื่องลือระบือลั่น
เหล่าสัตว์ป่าทั้งหลายต่างโจษจัน
ว่าสักวันเพื่อนนั้นคงจะเซียน
หนอยไม่ได้ตะกละขนาดนั้นเฟ้ย
พยายามเข้านะเอาใจช่วย
แล้วมาสอนเค้าด้วยเรื่องขีดเขียน
โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน ร่าย เอาให้เซียน
จะคอยเรียกกับเจ้าแม่แห่งกลอนกานท์
โฮ่ โฮ่ I love u เช่นกัน เพื่อนเอ๋ย กิกิ