+++ ศิลปินค่ายเพลง : ปริศนาที่มาถาม +++

วฤก


๏ เพลงเขาสร้างจ้างสื่อทำชื่อเสียง
แสร้งจำเรียงจนลวงดวงจิตหลง
เพ้อว่างามตามเงื่อนเบือนให้งง
เหมือนติดกรงกลั่นแกล้งแสดงกล
ถ้วนทุกทางต่างถิ่นได้ยินทั่ว
เสียงกรอกหัวกรอกหูอยู่ทุกหน
แต่แง่คิดพินิจไขใส่ระคน
สุดสืบค้นเสาะความตามใคร่ครวญ
ปลุกปั้นแต่งแบ่งเติมทำเสริมต่อ
ดังดินสอวาดสายลายกระสวน
แสร้งสรรค์เยี่ยงเบี่ยงนิยามงามเย้ายวน
ว่าเลอล้วนรูปรจน์กำหนดลาย
คีตศิลป์สิ้นสุดสะดุดเสียง
ร้องคำเลี่ยงลิ้นลากว่าหลากหลาย
ศิลปินปลูกปั้นในบั้นปลาย
เห็นแต่คลายมนต์ขลังเหมือนครั้งเคย ๚ ๛				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    26 สิงหาคม 2545 00:45 น. - comment id 70282

    มาชื่นชมค่ะ...วฤก...แต่ปริศนาที่..วฤก...วานไข...ต้องวานผู้รู้มาตอบด้วยค่ะ...
  • บุษราคัม

    26 สิงหาคม 2545 00:57 น. - comment id 70288

    สมัยนี้ดนตรีคือธุรกิจ
    ที่ประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อเหยื่อกิเลศ
    ตอบสนองบุคคลทั่วประเทศ
    เปรียบกิเลศให้หลงมนต์ กลค่ายเพลง
    
    ใช้สื่ออัด ยัดใส่ ในสมอง
    เปิดทุกช่อง ทุกคลื่น กระฉับกระเฉง
    กลอกรูหู อยู่ทุกวัน มันบรรเลง
    จนร้องเพลง เค้าได้ ให้แปลกจัง
    
    หากเนื้อหาในบทเพลงสร้างสรรค์ดี
    ดนตรีมีเสน่ห์เป็นมนต์ขลัง
    หากแต่งตามกระแสหวังโด่งดัง
    ก็จักอยู่ไม่จีรัง ดังไม่นาน
    
    ดูอย่างเพลงศิลปินสมัยก่อน
    สุนทราภรณ์ ของ ครู เอื้อ สุนทรสนาน
    เป็นดนตรี ที่ไพเราะ นิรันดร์
    เป็นตำนาน ชนกล่าวขาน งานดนตรี
    
    ใช้ภาษา ไพเราะ สละสลวย
    ไปเอออวย ตามกระแส เช่นทุกวันนี้
    งามด้วยศิลปะ พจน์ ร้อยวจี
    เป็นดนตรี ที่ ไพเราะ เพราะจับใจ
    ------------------------------------------------------
    
    บุษ ขอร่วม แสดงความคิดถึง กลอน ของ พ่อครู วฤก ที่ บุษ นับถือมากนะคะ
    
    www.etccafe.com/Busaracum
    ขอเชิญ ให้กำลังใจ โฮมเพจเล็กๆ ของ บุษ ด้วยนะคะ
    
  • บุษราคัม

    26 สิงหาคม 2545 01:00 น. - comment id 70289

    ปล. ขอ แก้ไขค่ะ เมื่อกี้ บุษ พิมพ์ตกไป หนึ่งคำค่ะ เดี๋ยวจะไม่สัมผัส
    ------------หลงมนต์ กลค่ายเพลง
                                            บุษราคัม
    สมัยนี้ดนตรีคือธุรกิจ
    ที่ประดิษฐ์ขึ้นมาเพื่อเหยื่อกิเลศ
    ตอบสนองบุคคลทั่วประเทศ
    เปรียบกิเลศให้หลงมนต์ กลค่ายเพลง
    
    ใช้สื่ออัด ยัดใส่ ในสมอง
    เปิดทุกช่อง ทุกคลื่น กระฉับกระเฉง
    กลอกรูหู อยู่ทุกวัน มันบรรเลง
    จนร้องเพลง เค้าได้ ให้แปลกจัง
    
    หากเนื้อหาในบทเพลงสร้างสรรค์ดี
    ดนตรีมีเสน่ห์เป็นมนต์ขลัง
    หากแต่งตามกระแสหวังโด่งดัง
    ก็จักอยู่ไม่จีรัง ดังไม่นาน
    
    ดูอย่างเพลงศิลปินสมัยก่อน
    สุนทราภรณ์ ของ ครู เอื้อ สุนทรสนาน
    เป็นดนตรี ที่ไพเราะ นิรันดร์กาล
    เป็นตำนาน ชนกล่าวขาน งานดนตรี
    
    ใช้ภาษา ไพเราะ สละสลวย
    ไปเอออวย ตามกระแส เช่นทุกวันนี้
    งามด้วยศิลปะ พจน์ ร้อยวจี
    เป็นดนตรี ที่ ไพเราะ เพราะจับใจ
    ------------------------------------------------------
    
    บุษ ขอร่วม แสดงความคิดถึง กลอน ของ พ่อครู วฤก ที่ บุษ นับถือมากนะคะ
    
    
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    26 สิงหาคม 2545 03:18 น. - comment id 70320

    ชื่นชมจ้า อาจารย์
  • topaz

    26 สิงหาคม 2545 03:19 น. - comment id 70321

    cheu plaeng d..ka..วฤก..
    glaun..gaw plaeng..d..
    sa roob laew..d ..ka
  • windsaint

    26 สิงหาคม 2545 07:08 น. - comment id 70334

    ไขปริศนาไม่ออกอะ
  • นิติ

    26 สิงหาคม 2545 11:37 น. - comment id 70403

    กำลังทวนความคิดอยู่ครับ แต่จำไม่ได้ เป็นธุรกิจไปเสียหมดวงการเพลง
    
  • วฤก

    26 สิงหาคม 2545 16:44 น. - comment id 70474

    มาเฉลยครับ ....
    
    กลอนบทนี้เลือกใช้เสียงอักษรลงท้ายแต่ละช่วงเป็นอักษรเดียว(คล้ายกัน)
    
    กลอนแปดแบ่งอ่านเป็นสามช่วง 3-2-3
    
    วรรคแรกซ้ำเสียง ส.
    
    เพลงเขาสร้าง จ้างสื่อ ทำชื่อเสียง
    
    วรรคสอง ซ้ำเสียง ร. ล. ครับ
    
    แสร้งจำเรียง จนลวง ดวงจิตหลง
    
    วรรคอื่น ๆ ก็คล้าย ๆ กัน
    
    ลีลาฉันทลักษณ์แบบนี้เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เขียนไว้ใน คำหยาด
    
    คนแก่ดูดาวเคยเอามาถามพวกเราไว้แล้วครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว
    
    ตะวันเป็นคนแรกในบอร์ดนี้ที่เขียนแบบนี้ได้
    
    ด้วยความคิดถึงตะวัน และคนแก่ดูดาว ...ผมเลยเขียนกลอนนี้ขึ้นมา เพื่อเตือนความจำกันครับ
    
  • วฤก

    26 สิงหาคม 2545 16:48 น. - comment id 70477

    ปล ...ขอบคุณบุษราคัม ..ที่นำกลอนไพเราะมาร่วมกระทู้
    
    ...โคลอน ... วันนั้นที่คุยกันในแชท ...เลยทำให้ผมคิดถึงสมาชิกเก่า ๆ ของ ThaiPoem ... นับได้ว่า เพราะกลอนบทนี้ได้แรงบันดาลขากการคุยกับโคลอนวันนั้น น่ะครับ
    
    และท้ายสุด .. ขอบคุณธนรัฐ topaz , windsaint และนิติ ... ที่มาร่วมแสดงความเห็นครับผม
    
  • ร้อยกรอง

    26 สิงหาคม 2545 17:13 น. - comment id 70490

    เพลงบรรเลงงานสร้างสรรค์
        คำรำพันดนตรีมีมนต์ขลัง
        กล่อมบทเพลงเบาเบาให้เราฟัง
        เหมือนมนต์สั่งสะกดได้ด้วยดนตรี...
        
    
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    26 สิงหาคม 2545 19:04 น. - comment id 70525

    ชื่นชมค่ะ....คุณหมอ 
    แล้วก็คิดถึงคุณตะวัน และ คุณคนแก่ดูดาว 
    ด้วยคน
  • พรระวี

    26 สิงหาคม 2545 21:52 น. - comment id 70562

    อาจจะมาล่าไปหน่อย แต่ไม่ถึงกับช้า ขอร่วม
    ชื่นชมอาจารยืหมออีกคนครับ
  • โคลอน

    27 สิงหาคม 2545 13:19 น. - comment id 70711

    ขอบคุณมากค่ะ...วฤก...ที่มาช่วยไขปริศนาให้พวกเราได้รู้กันนะคะ
    
    (o^___^o)
  • บุษราคัม

    28 สิงหาคม 2545 21:20 น. - comment id 71093

    ขอบคุณ คุณหมอ ที่มาให้ปัญหา และ ชี้ให้เกิด ปัญญา นะคะ บุษ นับถือ อาจารย์วฤกมากนะคะ แต่งกลอนที่ไร ไม่เคยทำให้พวกเราผิดหวังเลยนะคะ เป็นผู้ใหญ่ที่ บุษ รัก และ เคารพจริงๆค่ะ นับถืออย่างสูง ค่ะ
    http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=2125

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน