กอดอกมองขึ้นฟ้าแล้วร้องไห้ เจ็บกับฝันที่เธอจงใจทำร้ายให้ไหวหวั่น นึกถึงคืนวันเก่าที่สองเราเคยอยู่ด้วยกัน นับเวลาเงียบงัน ที่เธอเปลี่ยนผัน ร้างลา จุดเทียนทีละเล่มบนระเบียงห้องของเรา เปิดเพลงคลอจังหวะหัวใจเบา เบา ที่คล้ายจะว่างเปล่ารอนล้า กอดเข่าตัวเองอยู่มุมห้องไม่อยากจะมองอะไรในสองตา เดียวดายอยู่ลำพังอย่างเหว่ว้า ใช้หัวเข่าเช็ดน้ำตา จนเปียกปอน
13 สิงหาคม 2545 18:48 น. - comment id 66912
อิอิ สุ้ต่อไปทาเคชิ...ใกล้แล้วๆ
13 สิงหาคม 2545 19:02 น. - comment id 66916
โอ้ว... เปียกเลยนะ ชอบอีกแล้ว น้องๆๆ เก่งๆๆๆ
13 สิงหาคม 2545 23:14 น. - comment id 66979
เศร้าจัง น้องเก็ต อ่ะ กับน้องต้นไผ่ด้วย...
14 สิงหาคม 2545 00:02 น. - comment id 67008
เก่งจังเลยจ้า... มาให้กำลังใจ
14 สิงหาคม 2545 11:24 น. - comment id 67070
ขอบคุณ พี่หวาน พี่นัน พี่เจทท์ พี่เก๋ จ้า จุ๊บๆ คิดถุงๆ จัง
14 สิงหาคม 2545 16:40 น. - comment id 67134
อย่าลืมเอาปลอกหมอนไปซักนะ เดียวเป็นคราบน้ำตา แล้วจะมีคนมาแอบเห็น กลอนเศร้า แต่เพราะดี
14 สิงหาคม 2545 18:48 น. - comment id 67162
เปงกำลังใจให้นะคะ