บอกตัวเองให้เข้มแข็ง

แพรวา

หลบหนีมาจากตรงนั้น..ที่ของเรา
เดินผ่านความเหงา แล้วน้ำตามันแทบรื้น
แต่ก็เจียมใจ..ว่าความรักที่หายไปไม่อาจเรียกคืน
ปิดตาข่มก้อนสะอื้น กลืนหัวใจ
พยายามบอกตัวเองให้เข้มแข็งและก้าวต่อ
การหมุนกลับในสิ่งที่รอ  ไม่มีทางเป็นไปได้
ยิ้มกับท้องฟ้า เผชิญหน้ากับโลกกว้างไกล
อย่างน้อยฉันยังหายใจ... แม้ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่..ถึงจะลืม				
comments powered by Disqus
  • แพรวา

    13 สิงหาคม 2545 11:41 น. - comment id 66866

    อืม ชอบแฮะ พี่ชอบวรรคแรกของ น้องนุ้ยนะ
  • ต้นไผ่

    13 สิงหาคม 2545 12:05 น. - comment id 66871

    เหอเหอ แต่นุ้ยชอบวรรคสุดท้ายของพี่นันอ่ะ
  • .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

    13 สิงหาคม 2545 16:10 น. - comment id 66899

    เหอ เหอ 
    เก็ตชอบหมด เลย เพราะๆ
  • ยังแคร์

    13 สิงหาคม 2545 18:49 น. - comment id 66913

    เหอๆ เห็นด้วยกะน้องเก็ต
  • ปลา

    13 สิงหาคม 2545 20:01 น. - comment id 66927

    ชอบอ่ะ.....
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    14 สิงหาคม 2545 01:16 น. - comment id 67032

    ดีจังเลย บทนี้ชอบ.... เหงาๆ ดี มาให้กำลังใจจ้า

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน