คำรำพึง คิดคะนึงถึงทุกเช้าสาย รำพันหวานวันแนบกาย ละลายหายไปใจครวญ คำรักเคยฝาก ลบเลือนยากจากใจป่วน คงเหลือเพียงลมรัญจวน พัดหวนครวญรักกวักใจ คำป้อนก้อนข้าว กลิ่นคาวกลิ่นหอมข้าวใหม่ แกงปลานิลกลิ่นตระไคร่ ป้อนด้วยใจใส่น้ำปลา คำว่าวเก่าก่อน ยามมะลิซ้อนข้างเรือนเกลื่อนตา คำนั้นจึงหอมย่อมพฤกษา ถ้อยวาจาแก้วตาน่าสดับสดำ คำเอ่ยคำนั้น สยบจันทร์ให้น่าขำ บอกว่า บ้า อีกซักคำ แก้มเธอช้ำไปเป็นกอง
นิติ 26 ก.ค. 2545 19:32 น. - ID 19339 
937
5
0
26 กรกฎาคม 2545 21:14 น. - comment id 62981
ไปทำอะไรเค้าหรอ แก้มเค้าถึงได้ช้ำ ;-)
26 กรกฎาคม 2545 21:37 น. - comment id 62983
กลอนนี้ อ่นแล้ว ยุกยิกในใจ ค่ะ เอ จริงด้วยค่ะ ทำไมในกลอน แก้มจึงช้ำค่ะ...........งง
27 กรกฎาคม 2545 02:17 น. - comment id 63004
หิวอะ... ไปหาไรกินก่อนนะ
27 กรกฎาคม 2545 10:14 น. - comment id 63047
คำนั้นทำช้ำแก้ม แล้วยังแกล้มกลิ่นคาวคาว แก้มปลาหรือแก้มสาว หอมปนคาวกับกลิ่นปลา..อิอิอิ.....
27 กรกฎาคม 2545 16:58 น. - comment id 63115
ภาพสวยจัง ...
27 กรกฎาคม 2545 20:48 น. - comment id 63141
บรรยายซะหิวข้าวเลยอ่ะ นี่นึกถึงปลาทูกับน้ำพริกแบบไทยไทยเลยอ่ะ น้ำลายไหล เยย อิอิ
27 กรกฎาคม 2545 23:12 น. - comment id 63203
อ่านแล้วโรแมนติกแบบน่ารัก ๆ
27 กรกฎาคม 2545 23:19 น. - comment id 63214
อิอิ...ทำไงหนอแก้มถึงช้ำได้ :p
28 กรกฎาคม 2545 17:31 น. - comment id 63406
อ่านแล้วนึกถึงประโยคนี้น่ะ ข้าวใหม่ปลามัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
