People giggled when I said Id never ever tried Dr. Pepper. The name, or the content, Scares me. The form, sophisticatedly displayed, outsmarts me. Dr. Peppers wholeness can sell itself everywhere, and I, alone, rot by its popularity. I am decaying as I shrink my thought To squeeze in Dr. Peppers shape. Like a fluid brain for sale, I thrive For no form could hold my whole being, A transformable content. I like it, though, Being a Dr. Pepper. What else could I be with this self ruled by thoughts? So, I could be something I wish. People will see me a prospective Pepper, A Dr. to be. But, I still hesitate to earn This peppery title cause its form causes forms, And my content can never transform into This fluidity.
ชาวหาดวาดกวี 10 ก.ค. 2545 22:14 น. - ID 18319 
839
4
0
11 กรกฎาคม 2545 01:36 น. - comment id 60154
ช่ายค่ะ.. ไม่อาหย่อยเลย รสชาติคล้ายๆ ยา.. :p
11 กรกฎาคม 2545 08:02 น. - comment id 60192
(o^___^o)
11 กรกฎาคม 2545 09:18 น. - comment id 60244
แปลไม่ได้อ่ะคะ แง๊บๆ
11 กรกฎาคม 2545 23:34 น. - comment id 60415
(*___*) Dr. Pepper ไม่อร่อย...ขอยืนยันอีกที
12 กรกฎาคม 2545 00:49 น. - comment id 60423
ผมอ่อนอังกฤษครับ แต่เก่งฝรั่งเศษ ตกลง Dr. Pepper ไม่อร่อยจริงจริงอ่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
