มีหน้าเป็นอาวุธ

burst

อนิจจา...เธอมีหน้าเป็นอาวุธ
งามประดุจดวงจันทร์แจ่มบนฟ้า
ผิวหน้าเหมือนผิวดวงจันทร์..โอ้...ขวัญตา
ริมฝีปากยังบวมหนาแถมหน้าบาน
หูก็กางเหมือนมนุษย์จากต่างดาว
จมูกยาวเท้าก็โตโอ้...สวรรค์
ใยปั้นเธอให้เหี่ยวแห้งเหมือนแกล้งกัน
ตาก็เหลือกออกอย่างนั้นช่างแย่จริง
ฟันที่เหยินกรามที่หนาโหนกแก้มใหญ่
มองทางไหน...ทำร้ายใจเสียทุกสิ่ง
หน้าเธอเป็นอาวุธร้ายจริงๆ
ใครอยู่ใกล้..เอาปืนยิง...ช่วยผมที
ให้ถูกยิงแสกหน้าตายทันใด
ยังคงดีกว่าอยู่ใกล้คนหน้านี้
ใครว่ามองคนที่ใจ...ใคร่บอกที
ให้หน้าเละ...แต่ใจดี....ก็ไม่เอา
อย่าหาว่างั้นงี้เลยนะ ถ้าแย่จริงๆก็ไม่ไหวเหมือนกัน				
comments powered by Disqus
  • กาดาษ

    10 มิถุนายน 2545 17:21 น. - comment id 54972

    หุหุ.........อาไรจาขนาดน้านนนนนนน
    
    
  • คะน้า

    10 มิถุนายน 2545 19:20 น. - comment id 55012

    5555 แหมช่างเลือกซะจริง
  • mono

    10 มิถุนายน 2545 20:21 น. - comment id 55019

    เอิ๊กกกก ๆๆๆ.....แต่น่าสงสารจัง
  • ผีเสื้อปีกบางฯ

    10 มิถุนายน 2545 20:24 น. - comment id 55022

    ระวังน๊า.........
    เลือกนัก....มักจาได้อย่างนั้น
    (อย่างในกลอนนั่นแหละ....อะคิอะคิ)
  • :+: ? ? ? :+:

    10 มิถุนายน 2545 23:23 น. - comment id 55067

    iรู้ได้ไงเนี่ย
  • dokkoon

    11 มิถุนายน 2545 14:02 น. - comment id 55194

    ถึงหน้ายับนับแผลแม้ไม่ถ้วน
    แต่ใจล้วนดียิ่งจริงแน่แท้
    ศัลยกรรมก็ทำได้ให้เปลี่ยนแปร
    แต่ต้องการรู้แน่ใครรักแท้จะดูกัน
    
    แค่ทำหน้ายุ่งจะลองใจมั๊ง
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน