แม้นหินผา....... ที่กล้าแกร่ง ยังถูกแรง......... แห่งธารา กัดเซาะ............ กร่อนลงมา แลหินกล้า........ ทลายลง แต่ใจเธอ.......... ไม่เผลอกร่อน แม้อ้อนวอน...... เธอยังคง ใจแข็ง.............. แกล้งให้หลง เหมือนดั่งคง...... ระยะห่าง อยากใกล้.......... เธอกว่านี้ แต่สุดที่............. จะมีทาง เพียงสัมผัส....... ใจกันบ้าง เธอยังอ้าง......... อย่างเคยมา ครั้งเดียว.......... ที่จุมพิต ตราตรึงจิต........ และโหยหา แต่ดูเธอ........... เหมือนลืมว่า มันมีค่า............. มากเพียงใด ตัดใจ............... บอกลาเธอ แต่แล้วเธอ...... ก็ร้องไห้ ทำไม............... เธอใจร้าย เลิกก็ไม่ได้....... รักก็ไม่ดี...... เฮ้อ.....
23 พฤษภาคม 2545 12:47 น. - comment id 51267
มีแนวการเขียนที่น่าอ่านขอปรบมือชมเชย และก็ขอขอบคุณที่เข้าไปอ่านเป็นกำลังใจให้ค่ะ
23 พฤษภาคม 2545 17:33 น. - comment id 51293
wow wow wow
24 พฤษภาคม 2545 04:24 น. - comment id 51444
ขอบคุณครับคุณเพียงฝัน ( ชื่อฟังแล้วเพราะจริงๆครับ ) และคุณ:+: ? ? ? :+: ( ชื่ออโนชาก็เพราะนะครับ )
24 พฤษภาคม 2545 19:46 น. - comment id 51567
ผู้หยิงโลเล ก็เลิกเถอะนะจ้ะ 55555
25 พฤษภาคม 2545 17:35 น. - comment id 51658
โธ่ๆๆๆ คุณมายา ทำยังกับผมมีเยอะแน่ะครับ เอะอะ...... อารายก็เลิกๆๆๆ....ธ่อๆๆๆๆ 5555
27 พฤษภาคม 2545 02:03 น. - comment id 51869
กลอน พี่ตื่น อ่านแล้ว รู้สึกว่า พี่ได้มาจาก แรงบันดาล จากใคร คนนึง หรือเปล่า ค่ะ ดูคล้ายๆว่า หญิงใจร้าย คนนั้น มีจริง/ถึงแต่งเป็นกลอน แนว นี้
30 พฤษภาคม 2545 16:07 น. - comment id 52696
อันนี้ไม่รู้แฮะ