ฉันตื่นก่อนตีห้าฟ้ายังมืด
งานถมถืดยืดคอรอฉันเข็น
เสร็จงานบ้านงานโรงเรียนเวียนประเด็น
วันฉันเป็นผู้บริหารยันภารโรง**
บางวันงาน "อึดตะปือ* เต็มมือฉัน
วางซ้อนกันมากมายหลายโขยง
ครูเขายื่นโครงการผ่านหลายโครง
ไม่รู้โมงรู้ยามความบ้างาน
ฉันยังคงก้มหน้าคากระดาษ
อารมณ์อาจบ้าบุกสนุกสนาน
เหมือนเอาจังเอาจริงสิงวิญญาณ
กริ่งโทรศัพท์ โต๊ะทำงาน ปานระฆัง
คว้าเอาหูโทรศัพท์จับแนบหู
"ขอพูดสายกับครู... "ผู้เรียกหวัง
เด็กไม่ส่งเสียง ไม่ถึง เที่ยงกระมัง
"คุณค่อยโทรอีกครั้ง หลังเที่ยงนะคะ "
"ขอโทษครับพักเที่ยงกี่โมงครับ ? "
เสียงย้อนกลับฉันงง " เที่ยงตรงค่ะ "
เสียงตอบนั้นฉันเอ๋อ ....เอ้อเอ้อ...อ๊ะ!
"นี่บ่ายสองแล้วนะ" คะ? พระช่วยที !
* แปลว่า มากมาย ล้นหลาม เอามาใช้
ก่อนที่นักภาษาศาสตร์จะจัดให้เป็น
ภาษาที่ตายแล้วเพราะไม่มีคนใช้
** เป็นตำแหน่งที่ไม่มีเงินเดือน
ไม่ต้องตรวจสอบภาษีย้อนหลัง