คาถิ่นคาทุ่ง

Parinya

พิมพ์ลายนิ้วมือ ........แล้วลงลายชื่อ.......เดินเข้าคูหา
เขียนกากบาท........กระดาษที่กา......อาจออกลีลา.....อย่างหนึ่งอย่างใด
คาถาข่มขวัญ........กฎหมายลายยันต์........เข้มขลังแค่ไหน
เจ้าผีกระดาษ.......อำนาจเกินใคร.......ป้องกันอย่างไร.....อาจอวดลวดลาย
แม้พร่ำกำราบ.....แม้ห้ามปรามปราบ .........อย่างไรไม่หาย
อาจล้ำลึกเล่ห์.......หลากเพทุบาย.....ลีลาแยบคาย.....ยิ่งขึ้นทุกที
ลายมือชื่อลง......แม้จะประสงค์......กำราบปราบผี
ออกอาละวาด......ปีศาจถือดี......อาจสรรวิธี....แหกตาคามือ
ยิ่งคนหยามเหยียด.....สังคมรังเกียจ.....เจ้าผีขี้ดื้อ
อาจยิ่งอดทน......ยิ่งคนเล่าลือ.......ยิ่งเหมือนกระพือ.....ปลุกผีมีไฟ
ยิ่งปราบยิ่งเหลือ.....สืบสายขยายเชื้อ.....แตกแถวแนวใหม่
เหมือนคาคู่ดิน.....มิสิ้นหมดไป.....จ้ำจี้จ้ำไช.....ปราบยากปราบเย็น
ยิ่งหยัดยัดเยียด....เป็นตัวเสนียด....ยิ่งห้ามยิ่งเห็น
ลงทัณฑ์ฟันฟาด....ถึงขาดกระเด็น.....จะฟื้นคืนเป็น....ต้นหญ้ามหาภัย
ขุดรากถากถอน......กำจัดตัดตอน.....ตั้งหลักผลักไส
ยังงอกออกเด่น....เป็นต้นเป็นใบ......ปราบเมื่อยเหนื่อยใจ....อดทนต้นคา
คาถิ่นคาทุ่ง....คาไทยทั้งกรุง.....คาแดนแน่นหนา
คาดินระแหง....คาแล้งนานา....คาหูคาตา.....คาราคาซัง
กำราบกี่เที่ยว....หายประเดี๋ยวเดียว....รากเหง้าเจ้าฝัง
ใต้ทุ่งใต้ถิ่น....ใต้ดินแห้งกรัง.....ฤดูเลือกตั้ง.....แตกหน่อกอโต