หากว่าความรู้สึกทุก ๆ สิ่งทุกอย่าง ที่เกิดขึ้นมาท่ามกลางความหวั่นไหว สามารถยุติยั้บยั้งไม่ให้มากจนเกินไป ความรู้สึกเศร้าเสียใจก็คงไม่มากมาย แต่เพราะห้ามหัวใจตัวเองไม่เคยได้ ความปวดร้าวจึงไม่เคยจะเลือนหาย ยิ่งรักมาก ยิ่งทำให้หัวใจ - โง่งมมาย เจ็บเจียนตายกลับยิ่งรัก - - ไม่ยักจำ ทุกวันนี้ก็มีเพียงหัวใจดวงเก่า เก่า ที่ยังหลงมัวเมาอยู่กับความเจ็บช้ำ สมน้ำหน้าอยากรักเอง - - ใช่ใครทำ เจ็บซ้ำ ซ้ำเพราะหัวใจมันเลือกของมันเอง
8 พฤษภาคม 2545 23:43 น. - comment id 48414
วันนี้ช้ำมาเชียว....คิดถึงเล่จังเลย...จริง ๆ นะ..@^_^@
8 พฤษภาคม 2545 23:51 น. - comment id 48417
สมน้ำหน้าอยากรักเอง - - ใช่ใครทำ เจ็บซ้ำ ซ้ำเพราะหัวใจมันเลือกของมันเอง ความจริงก็เป็นซะยังเงี๊ยะ แหละ แล้วจะไปโทษใครกันเนาะ
9 พฤษภาคม 2545 08:31 น. - comment id 48435
เล่ จะโทรไปหา คิดถึงมาก - - ขอ บอก แต่ ตอนนี้ตัวเขียวไปหมดแล้ว โดนคนบางคน เดี่ยวตี เดี่ยวตี - - เป็นคนเนื้ออ่อนนะ เจ็บด้วย ตีมาได้ :(( i miss you a lo
9 พฤษภาคม 2545 10:52 น. - comment id 48441
อ่า....แบบว่า....มาให้กำลังใจอ่ะค่ะ.... คิดถึงนะคะ....
10 พฤษภาคม 2545 17:35 น. - comment id 48766
กลอนเพราะดีคะ มาให้กำลังใจอีกคนคะ
13 พฤษภาคม 2545 01:42 น. - comment id 49106
พี่เก๋มาอ่านแย้วจ้า... ฮี่ๆๆๆ มารักเองเจ็บเองด้วยคนนุงนิ....
15 พฤษภาคม 2545 00:40 น. - comment id 49631
หัวใจคนเราคือสิ่งที่ห้ามยากที่สุด ถ้าทำได้ เจทท์คงทำไปนานแล้ว คงไม่ต้องทำให้ใครเสียใจเพราะเรา และเราก็คงไม่ต้องเสียใจเพราะใคร นะเล่