ลมชวยระ รวยริน กลิ่นตุตุเหมือนจะยุ ให้กาย คายของเก่าใครหนอสรร มาฝาก ก็ยากเดากลิ่นนั้นเร้า จนแมลง แย่งกันดมมีมนุษย์ คนใด ที่ไหนหนอจะมาขอ ปันกลิ่น ประทินโฉมแค่ได้กลิ่น ก็เห็น จะเป็นลมคิดจะชม เขาก็หน่าย ย้ายก้นไปมนุษย์ชอบ ของหอม ตามตอมตื้อแล้วร่ำลือ ถือมั่น เชียร์กันใหญ่ต่อเมื่อกลิ่น นั้นคลาย ละลายไปก็เปลี่ยนใจ เป็นอื่น ไม่คืนคงดังเขาว่า เอาอะไร กับใจคนเช้านั่งบ่น เย็นมา ข้าเสริมส่งปราชญ์จึงสอน เอาไว้ ให้เราปลงสรรพสิ่ง ล้วนมิคง ตรงใจใคร
บุญพร้อม 8 ส.ค. 2556 06:53 น. - ID 147579 
2431
2
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
