รอร้อรอวจีที่แสนหวาน มาขับขานเว้าวอนก่อนใครเขา หนึ่งสองสามผ่านไปก็ไร้เงา สายที่เข้าคือใครที่ไม่คอย ใครใครรู้คงโกรธและโทษฉัน สู้ประชันส่งใจไม่ให้หงอย กลับหลงเชื่อรอใครไร้ร่องรอย เป็นการคอยไร้ค่าช่างน่าอาย เสียงหัวเราะหยอกหยันว่าฉันโง่ แสร้งตาโตยิ้มแต้แต่ใจหาย หาเหตุผลโด้แย้งตั้งมากมาย หวังเพียงหมายใจนี้ดีกลับคืน ห้ามความโกรธความเกลียดมาเฉียดใกล้ ห้ามหัวใจระทมห้ามข่มฝืน ห้ามร้องไห้ชอกช้ำห้ามกล้ำกลืน ห้ามสะอื้นโวยวายอายฟ้าดิน หากลิขิตขีดเส้นชะตาชี้ ก็พร้อมที่ไม่ให้ใครติฉิน พร้อมยอมรับหากหวังจะพังพินท์ พร้อมยอมสิ้นปล่อยโซ่ความโง่งม ลืมตาตื่นจากฝันเสียวันนี้ ก่อนวิถีทุกข์เศร้าเข้าทับถม เหมือนเด็กไร้เดียงสาหลงคารม หวังขนมลองลิ้นก่อนสิ้นใจ ไม่ได้โทษโกรธขึงมึนตึงพี่ เวลามีไม่พอหลีกปลีกมาให้ ทั้งเรียนฝึกเหนื่อยนักคงหนักใจ ไม่เป็นไรน้องรู้ดีแค่พี่"ลืม". ** แค่เรื่องไม่เป็นเรื่อง ก็กลายเป็นเรื่อง คนต้นเหตุยังไม่รู้เรื่อง คนทำเรื่องกลายเป็นเรา เวลาผ่านไปก็นึกขำน่าอายนัก ทำไปได้..นึกว่าตัวเองเพิ่งเอ๊าะๆอยู่เรื่อย..ทำให้จิตตกไปตั้งหลายวัน...วันนี้ใจดีแล้วค่ะ ดีกันแล้วด้วย อิอิ..
22 กุมภาพันธ์ 2556 23:59 น. - comment id 1255720
อารมณ์ไหนก็ขอให้หลับฝันดีค่ะ
23 กุมภาพันธ์ 2556 12:43 น. - comment id 1255753
เพียงนวลน้องไม่โกรธลงโทษพี่ ทั้งยังรอวจีที่แสนหวาน อีกนิดนะคอยหน่อยไม่ปล่อยนาน จะยกพานขันหมากไปฝากนวล
23 กุมภาพันธ์ 2556 15:33 น. - comment id 1255764
23 กุมภาพันธ์ 2556 16:54 น. - comment id 1255774
รอยอารมณ์ย่อมไหวทุกคราวเมื่อต้องสิ่งกระทบ ความแรงของอารมณ์อยู่ที่แระงกระทบนั้นส่งมาแรงเท่าใด แรงเท่าใดของอารมณ์ ย่อมอยู่ที่แผ่นที่รองรับอารมณ์จะตึง จะหย่อน จะยืดหยุ่นเพียงใด แต่สุดท้าย ของทุกๆๆ สิ่งเมื่อแรงใดๆๆ อ่อนลง เมื่อนั้น จะเข้าสู่สถานะ ปรกติ....อิอิอิ กลอน งามขอรับ
23 กุมภาพันธ์ 2556 17:09 น. - comment id 1255777
สภาวะอ่อนไหวทำให้ใจน้อยค่ะ บางครั้งก็เป็นค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2556 09:46 น. - comment id 1255788
1.ครูกระดาษทราย ขอบคุณมากมายค่ะคุณครู..ด้วยคำพูดอันศักดิ์สิทธิ์ ไม่ว่าจะอารมณ์ไหน ปักษาก็นอนได้ ปักษาฝันดีทุกคืนเลย อิอิ..
24 กุมภาพันธ์ 2556 10:05 น. - comment id 1255791
2.din ไม่กล้าโกรธแข็งขึงมึนตึงดอก แค่เย้าหยอกหลอกอำตามประสา กล้าที่ไหนกลัวพี่คิดผิดสัญญา แบกปูนมาต่อคานแถมพานหมาก...ไม่อยากคิด..อิอิ ( ขอจบดื้อๆซะเลย ) ขอพลูเหลืองนะคะ เค้าบอกว่าพลูเขียวมันเผ็ด ขอปูนขาวไม่เอาปูนแดงเค้าบอกว่ามันกัดปาก ส่วนสีเสียดขอเป็นเปลือกต้นคูณละกันอันนี้บอกเองดอกวันสวยดี อิอิ..
24 กุมภาพันธ์ 2556 10:18 น. - comment id 1255793
3.บุญพร้อม แหม..มาแล้วนั่งเงียบๆเชียวนะคะคุณปู่พร้อม เชิญทางนี้ค่ะวางไม้เท้าไว้ก่อน มีชาร้อนๆน้ำเสาวรสเย็นๆไว้ให้..ถอดฟันปลอมดีกว่าไหมค่ะ เพราะรายการต่อไปไม่ต้องใช้ฟัน ไอสครีมฝักทอง ปักษาทำเองรสชาดสุดยอด อิอิ..( เด็กหยอกผู้ใหญ่นิสัยไม่ดี ขอโทษโปรดอภัย ก็รู้นี่นาว่าปู้พร้อมใจดี)
24 กุมภาพันธ์ 2556 10:29 น. - comment id 1255794
4.ปู่กิ่ง ใช่เลยค่ะคุณปู่กิ่ง พอเวลาผ่านไปความแรงอ่อนกำลังลง แทบทุกอย่างก็เข้าสู่สภาวะปรกติ..ทำอย่างไรดีค่ะที่จะไม่ให้มีความแรงของอารมณ์ฝ่ายต่ำ ไม่อยากกล่าวคำขอโทษบ่อยๆ...ถ้าคนฟังข้างๆไม่เบื่อฟังก็ดีเหมือนกันนะคะ...เฮ้อเบื่อตัวเองเหมือนกันค่ะ ชอบคิดอะไรเรื่อยเปื่อย....หรือว่าว่างเกินไปนะ...งั้นก็นั่งคิดอะไรเพลินๆดีกว่าจะได้ไม่ฟุ้งซ่าน อิอิ....
24 กุมภาพันธ์ 2556 10:35 น. - comment id 1255795
5.เพียงพลิ้ว ประกาศ..ขอรับบริจาคความรักและจริงใจเพื่อป้องกันและรักษาสภาวะจิตใจอ่อนไหวค่ะ...บางครั้งของปักษามันบ่อยมาก..อิอิ
24 กุมภาพันธ์ 2556 15:16 น. - comment id 1255811
โปรดจงลืมเรื่องเก่ายังเศร้าโศก อยู่กับโลกละไมใจดูดดื่ม ขอโทษที่ทำให้เธอไม่ปลื้ม อยากจะยืมเวลายี่บห้าโมง(ยี่สิบห้าชั่วโมง) บางครั้้งการงานหนักอยากพักบ้าง ปลดละวางทางตันอันสุดโต่ง มีเวลาให้กันพันชั่วโมง คอยเชื่อมโยงใยรักอีกสักครา
24 กุมภาพันธ์ 2556 16:24 น. - comment id 1255816
อารมณ์ความรักมักเป็นเช่นนี้
25 กุมภาพันธ์ 2556 18:57 น. - comment id 1255854
อารมณ์รักมักทุกข์... อารมณ์ว่าง สงบ นี่คือสุขของจริง แต่...ทำยากเนาะ
26 กุมภาพันธ์ 2556 06:05 น. - comment id 1255863
ชอบภาษาและอารมณ์กลอนที่เธอเขียนนะ มีส่งสัมผัสภายในถึงภายนอกด้วย ..ชอบจัง!
26 กุมภาพันธ์ 2556 09:34 น. - comment id 1255867
6.กวีน้อยเจ้าสำราญ สวัสดีค่ะคุณกวีน้อยฯ เพียงคำพูดน้อยคำทำให้นึก ย้อนรู้สึกวันวานอันหวานชื่น ขอบคุณในไมตรีที่ยั่งยืน หยิบมายื่นให้ใจไม่ไหวเกิน วันเวลาผ่านไปให้รู้สึก รู้สำนึกผิดพลาดทั้งขลาดเขิน เหยียบย่ำย้ำซ้ำบ่อยในรอยเดิน บุญเหลือเกินพบคนดีที่อภัย.... ขอบคุณมากมายที่มาเยี่ยมเยือน
26 กุมภาพันธ์ 2556 09:43 น. - comment id 1255868
7. กทก. สวัสดีงามๆค่ะคุณกทก...ว่าแต่ชื่ออ่านว่าอะไรค่ะ..หรือเป็นอักษรย่อ..อิอิไม่อาจเดา อารมณ์กับความรัก...แปลกนะคะไม่รู้เป็นใครมาจากไหน มารู้จักกัน โมเมว่าเป็นคนรักกัน เหมาเอาว่าเข้าใจกัน...เดี๋ยวดีกัน เดี๋ยวทะเลาะกัน..เฮ้อ..แต่ก็รู้สึกดีนะคะเป็นรสชาดของชีวิต... ขอบคุณในความรู้สึกค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2556 09:53 น. - comment id 1255869
8.สาวภูไท สวัสดีค่ะคุณสาวภูไท..ชื่อน่ารักจังค่ะ อารมณ์ว่างและสงบ..ตั้งแต่รับรู้ถึงความรู้สึกและสามารถจำมันได้ ไม่เคยมีว่างและสงบเลย...มีแต่ร้อน วุ่นวาย สับสน อ้างว้าง สนุก เปล่าเปลี่ยว ปนเปสลับกันไปมา ที่ดีที่สุดก็สัมผัสได้ถึงความเย็น ที่ทำให้แช่มชื่นขึ้นมาบ้างในบางเวลา อย่างคุณสาวภูไทว่าแหละค่ะ คงทำยากจริงๆ สำหรับปักษายิ่งยากกว่า..เพราะความอดทนมีจำกัดเหลือเกิน...
26 กุมภาพันธ์ 2556 10:02 น. - comment id 1255870
9. คุณลุงแย้ม ไกลวันเกิน กราบงามๆเจ้าค่ะ ขอบคุณมากมายปักษาก็เข้ามาเรียนรู้ภาษาที่สวยงามในบ้านกลอนนี้แหละค่ะ..ได้คุณครูหลายๆท่านที่แอบแต่งตั้งเองและแอบชื่นชอบผลงาน รวมถึงของคุณลุงแย้มเองปักษาก็แอบชื่นชมมานาน..ขอบคุณอีกครั้งนะคะเป็นกำลังใจที่รู้สึกดีมากมายค่ะ น้อมรับคำติชมด้วยความยินดีและปิติยิ่งเจ้าค่ะ.
26 กุมภาพันธ์ 2556 21:22 น. - comment id 1255887
คงเป็นเพราะอารมณ์พาไป อีกไม่นานความรักจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง
1 มีนาคม 2556 13:00 น. - comment id 1256009
รอร้อรอคำเอ่ยเฉลยแจ้ง แต่เหมือนจะโดนแกล้งให้รอเก้อ มีเพียงความว่างเปล่าเฝ้าเจอะเจอ ส่วนตัวเธอลายลับไม่กลับมา ชอบจัง
2 มีนาคม 2556 23:24 น. - comment id 1256113
10.คุณลุงวิทย์ ศิริ ขอบคุณค่ะคุณลุงวิทย์ อารมณ์พาไปจริงๆด้วยค่ะ
2 มีนาคม 2556 23:34 น. - comment id 1256114
11.ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากมายที่มาเยี่ยมเยือนค่ะ หากดวงใจดวงนี้คลี่ออกได้ สิ่งซ่อนไว้คงโผล่มาโชว์เด่น สิ่งที่เคยอำพรางอย่างยากเย็น เธอคงเห็นคำตอบ...ช๊อบชอบเธอ.