มอง มองผ่านช่อง...รอยแตก ช่องรอยแยก ข้างฝาพาผิดหวัง วันนี้เป็นเช่นวันวานเนิ่นนานจัง สังคมยังล้าหลังอุดมการณ์ มองผ่านช่อง...รอยเร้า หน้าร้อนผ่าว เขินอาย สุดกล่าวขาน คอร์รับชั้นกันมากล้น พ้นประมาณ ทุกวงการ ของสังคม ขื่นขมใจ มองผ่านช่อง...รอยห่าง หาแบบอย่างที่ดีหามีไม่ ปล้น ฆ่า จี้ ข่มขืน อาชญาภัย อนาถใจ เมื่อผ่านมองห้องสังคม มองผ่านช่อง..รอยแยก เปรียบดังคนใจแตกให้ขื่นขม สังคมพุทธ ดุจบัว ฝังโคลนตม โคลนโสมม แปดเปื้อน ทั่วเรือนกาย มองผ่านช่อง...รอยหัก ใจจมปลัก หดหู่ มิรู้หาย เมื่อไหร่หนอ จะพัฒนา จิตใจกาย ไทยจึงจะมีความหมายควบคู่กัน มองผ่าน ม่านตาขอบฟ้ากว้าง สู่หนทาง พบสุข คลายทุกข์ผัน แต่ก็หา แทบไม่เจอ ทุกวีวัน เพราะอยู่กัน เห็นแก่ตัว ทั่วสังคม
27 มกราคม 2555 12:30 น. - comment id 1222382
มองผ่าน..ช่องไหนไหน ก็เห็นแต่อะไรอะไรไม่สุขสม ไม่เหมือนฝัน...ทุกวันคืนที่ชื่นชม แต่ก็ต้องลอยลม...เพราะแค่ฝัน ชื่นชมในผลงานค่ะ แถมเห็นด้วยกับเนื้อกลอนเป็นอย่างยิ่งค่ะ
27 มกราคม 2555 16:58 น. - comment id 1222501
จบได้ยอดเยี่ยมกระเทียมดองจริงๆ สังคมปัจจุบันเนาะ สุขอย่าได้สร่าง
27 มกราคม 2555 20:42 น. - comment id 1222512
มองผ่าน...ช่องน้ำใจ จากนักกลอนมากน้ำใจอันใหญ่ยิ่ง ที่วรรค์สร้างกำลังใจ อย่างแท้จริง จึงมีแรง ไม่หยุดนิ่ง สร้างผลงาน มองผ่าน ...ช่องความคิด ขอให้สุขสมชีวิตดังที่ขาน ทุกคืนวัน ทุกวันคืน ยิ่งยืนนาน สุขสำราญ กายใจไปนิรันดร์
27 มกราคม 2555 21:00 น. - comment id 1222519
อย่าแค่มอง..ต้องกระทำย้ำไห้เห็น เปลี่ยนให้เป็นเช่นหวังอย่ายั้งหยุด ช่วยกันคิด ช่วยกันทำนำหน้ารุด หัวจะกุด ท้ายจะเน่า ..เราอย่ายอม อ้างไม่พร้อม ต้องยอมแพ้ ..ก็แค่มอง !