ถึงคราวโศก โลกจะหลับ ดับสลาย อีกกี่กาย จะหายพ้น คนรอดหนี จะเหลือรอด ปลอดภัย ไหมชีวี ถ้าโลกนี้ พิโรธ โกรธแค้นเรา เขาจะล้าง สร้างโลกใหม่ ให้แปรเปลี่ยน จะหมุนเวียน เขียนโลกไป ตามใจเขา สร้างสิ่งนั้น สรรค์สิ้งนี้ ที่อยากเอา ยกเว้นเรา เงามนุษย์ สุดเลวทราม ทำร้ายโลก ให้โศกแทบ จะแสบสัน ทนมานาน ผ่านกัปกัลป์ มันสุดหยาม เอาชีวิต จิตวิญญาณ สันดารทราม ไปสังเวย สวาปาม ตามพอใจ เมื่อโลกโกรธ จะมาโทษ โกรธเคืองโลก เขาต้องโศก โลกร้องไห้ ใครรู้ไหม มนุษย์ทำโลก โศกทุกข์ ลุกเป็นไฟ แล้วจะมา พิร่ำพิไร ทำไมกัน ตอนนี้ถึง ซึ่งเวลา โลกฆ่าคน เหตุและผล คนฆ่าโลก ให้โศกศัลย์ โลกเอาคืน ฝืนชะตา หาได้ทัน หนีทุกวัน มันไม่พ้น คนต้องตาย น้ำท่วมโลก โชคร้ายซัด พัดมาหา รู้ชะตา ว่าโลกพัง กำลังสลาย ช้าไปแล้ว แคล้วไม่พ้น ชนย์วางวาย ถึงคิดได้ ก็ต้องตาย กันอยู่ดี
miss.honney 3 ม.ค. 2555 21:32 น. - ID 143197 
3879
0
0
4 มกราคม 2555 11:20 น. - comment id 1219943
ประชาวิบัติถนัดกู้.. ใคร่รู้นั่น เขาเป็นใครใช่สำคัญ แค่ปั่นเรื่อง คอยแทะทึ้ง มาดึงกลอนเป็นการเมือง ด้วยเพราะเคืองขัดแค้น แสนระอา อย่าใส่ใจเขาเลย จงเฉยปล่อย เขาอร่อย ในถ่อยเถ้าช่างเขาหนา ไร้สาระ ไม่เป็นเรื่องเปลืองเวลา หันหน้ามา ในหน้ากลอน ..อย่าอ่อนใจ เราไม่ไล่ แต่เราหลบ ..ไม่พบมัน ! อยู่บนสวรรค์ นั่นนรก ..อย่าตกใจ นะจ๊ะ สุพรรณิการ์.. ...ไปผุดไปเกิดเถิดผีเอ๋ย อย่าทำตัวอย่างเคยจะเอ่ยบอก สุพรรณิการ์มาใหม่ใจช้ำชอก หยุดหลอนหลอก บอกเอาบุญนะคุณผี ที่ตายโหง ..กลับลงนรกเก่าๆ ของเจ้าเถิด.. Let 's Go.. to the jel please !
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
