๑ ๏ ยินคำนำตรึกถ้วน......................ถี่ตาม ให้แจ่มแจ้งนิยาม..........................นิยตไว้ ฤๅควรจักผลีผลาม........................พลั้งจริต ไป่คิดความแท้ไซร้.......................ซึ่งซ้อนซ่อนแฝง ๚ ๓ ๏ สำแดงดังดิ่งใต้........................ดานตม บัวปล่อยดอกเปื่อยจม...................จ่อมน้ำ ไป่ผุดโผล่พ้นชม..........................ชื่นรุ่ง.....สุรีย์แฮ อยู่แต่ตมต่ำช้ำ..............................เช่นแม้นธรรมกถา ๚ ๓ ๏ อุปมาเหมือนดั่งผู้......................พิจารณ์ความ หลงผิดคิดเขาหยาม......................เหยียดเย้ย ใจขุ่นครุ่นคิดทราม.......................เข้าสู่.........ตนนอ หลงจริตคิดแค้น เฮ้ย !!! ................หักข้ายาไฉน ๚ ๔ ๏ สุมไฟโทสะร้อน.......................รุมตน โมหะห่มหาหน............................ห่อนแจ้ง มิตรเตือนเพื่อนชี้กล.......................กลบจิต กลับคิดเขาแสร้งแย้ง......................ย่ำย้ำทำผลาญ ๚ ๕ ๏ กี่นานจักล่วงพ้น........................พบมิตร นานเนิ่นนะดวงจิต.........................เจตน์ร้าย นับนานกัปกาลปลิด........................ปลงปล่อย........พ้นฤา หรือติดอวิชชาคล้าย......................ข่ายข้องคล้องขัง ๚ ๖ ๏ สิ้นหวังรั้งรับรู้..........................เรื่องจริง หรือหมู่มารสู่สิง...........................สืบเชื้อ สิ้นจิตคิดประวิง...........................ไว้อยู่ หยุดกู่หยุดยั้งเกื้อ...........................กอปรไว้ไร้ผล ๚๛
วฤก 22 เม.ย. 2545 18:28 น. - ID 14310 
970
2
0
22 เมษายน 2545 22:15 น. - comment id 47010
คิดถึงนะคะ ไปโรงพยาบาลมาเลยคิดถึงและเขียนกลอนถึง ไปหาอ่านดูนะคะ ถ้ามีเวลา ขวัญก็ดื้อ แต่เป้นคนแกล้งดื้อค่ะ จริงๆพร้อมรับฟังและแก้ไขนะคะ ด้วยรักค่ะ
23 เมษายน 2545 10:00 น. - comment id 47116
แต่งได้ดีมากๆเลย นับถือๆ ขอเอาไปเซฟไว้นะคะ ///คนหัวไม่อ่อน///
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
