กลอน รัก เศร้า เมา ขำ ถ้ารักสร่างเองได้ คล้ายสร่างเมา คงสร่างเซาที่เศร้าหนักพักลงได้ ที่เมารักไม่พักวางหรือจางคลาย เพราะงมงายดื่มเหงาไม่เบาลง เติมแต่เศร้าเข้าแต่งเสริมเติมเข้าใส่ เติมเข้าไปใส่เข้าเสริมเติมความหลง จึงติดหล่มจมปลักดังกักกรง คราวนี้คง ไม่สร่างเซาที่เหงาใจ จึงดื่มเหล้าผสมรักไม่พักผ่อน เวลานอนไม่ได้กิน อะไรไหน เวลากินไม่ได้นอน ผ่อนฤทัย เวลาไปไม่ได้มา ไม่น่าเลย ไม่เมารักแล้วเรายังเมาเหล้า (เอ๊ย!) ไม่รักเมา แล้วเรามักทำไมเหวย รักแล้วเมาเราก็มักรักอย่างเคย โอ้อกเอ๋ยสงสัยนักรักทำไม ..เอิ๊ก!!
6 ธันวาคม 2554 07:58 น. - comment id 1217133
สุดยอด ชอบอ่ะ
6 ธันวาคม 2554 10:47 น. - comment id 1217163
ดีนะแค่เมาหล้ากับเมารักถัาเมายาบ้าด้วยคงต้องแจ้งความ
6 ธันวาคม 2554 12:09 น. - comment id 1217172
มาอ่านจนเมาเลย
6 ธันวาคม 2554 20:16 น. - comment id 1217247
ตอนนี้เมาแล้วค่ะ
18 มกราคม 2555 17:12 น. - comment id 1221206
กลอนขำดีลีลารักคนมักเมา ถามว่าเหล้ากับรักมักอย่างไหน คิดไม่ตกกระดกเหล้าถึงเข้าใจ อ๋อ... เหล้าไงที่รักของมักเรา ช่วยหามไปอ๊วกหน่อยยยยยยย