ต้นไม้หนึ่งต่อสู้อยู่โดดเดี่ยว โดยลมเชี่ยว เสียดแรง แทงหักโค่น ไร้แรงหนี่ยว หยุดรั้ง ลดลมโดน จึงต้องโจน ล้มกลิ้ง ทิ้งรากลอย ถ้าไพรพฤกษ์ ต้นอื่น ยืนเคียงอยู่ ช่วยต่อสู้ แรงลมให้ถดถอย ลดวาโย เชี่ยวโกรกให้โบกค่อย แรงลดน้อย เพราะไพรพฤกษ์ผนึกกัน แต่ต้นไม้หายไปจากในป่า ทำลายค่าสมดุลคุณมหันต์ สัตว์ใหญ่น้อยพึ่งพาพนาวัน บ้างสูญพันธุ์ บ้างหลบหนีหาที่ทาง นายทุนรุก ต้นไม้หายจากป่า เหลือเนินหญ้า เนินดินถิ่นแผ้วถาง ฝนตกซ้ำกระหนักชักชะล้าง ชาวประชา ตาค้างตกตะลึง บ้านเรือนหาย โคลนสาดฟาดกระหน่ำ สุดชอกช้ำ พลัดพรากจากที่พึ่ง จากเรือนพัก จากลูกยา พาคำนึง เพราะตัดทึ้ง ต้นไม้ ทำลายไพร เป็นบทเรียน บทแค้นฝังแน่นจิต ชั่วชีวิต จดจำ คอยย้ำไว้ ผู้บุกรุกร่ำรวยอยู่เมืองไกล คนเจ็บใจ ฝังกาย ใต้โคลนตม
6 พฤศจิกายน 2554 06:23 น. - comment id 1214004
มีคนเขาว่าทางเดียวที่จะให้ป่าเหลืออยู่ในเมืองไทย ก็คือ ยุบกรมป่าไม้เสีย
6 พฤศจิกายน 2554 08:03 น. - comment id 1214010
ป่าจะดำรงอยู่ได้ คือ ให้ป่าอยู่ด้วยป่าเอง
7 พฤศจิกายน 2554 19:24 น. - comment id 1214177
ลงมือปลูกวันนี้คงไม่สาย หกสิบห้าล้านคน คนละต้น เมืองไทยก็มีต้นไม้เพิ่มแล้ว ทำได้ไหมนี่