เพราะรักเป็นเช่นน้ำแข็ง ก่อนจะแกร่งเป็นน้ำไหล ถูกความเย็นค่อยครอบงำไป ผลสุดท้ายน้ำแข็งตัว เมื่อเริ่มพบประสบพักตร์ เริ่มรู้จักชักเวียนหัว ไม่กล้าพูดจาไม่กล้าพันพัว กลัวไปทั่วทุกอย่างเลย แต่ยิ่งได้อยู่ใกล้ ไม่เข้าใจทำไมเหวย ความกลัวหายไปเลย ความคุ้นเคยครอบงำเรา พอสนิทได้ชิดใกล้ เปลี่ยนแปลงไปใจมันเร้า ทำไมห่างเธอไกลใจมันเซา อยู่ไกลเจ้าเหงาเหลือใจ คงเป็นเช่นน้ำที่แช่แข็ง นิ่งอยู่ไม่นานก็แกร่งเป็นก้อนใส อยู่ใกล้เธอเหมือนแช่ใจ ทนไม่ไหวไม่รู้ทำไมต้องรักเธอ
21 เมษายน 2545 04:21 น. - comment id 46611
น้ำแข็งก็่อ่อนได้ หากโดนละลายด้วยไฟรัก ^-^ อิอิ
21 เมษายน 2545 12:04 น. - comment id 46631
โห ความรักแช่เย็น ขอมาทำความรักหวานเย็น ใส่น้ำหวานเฮล บลูบอย หน่อยดิ
21 เมษายน 2545 14:15 น. - comment id 46649
ใจละลายเลยเหรอค่ะพี่ดอกคูณ อิอิ ทำเสร็จแล้วขอชิมมั้งนะคะ พี่ม้าก้านกล้วย
21 เมษายน 2545 14:34 น. - comment id 46653
ช่าย..ช่าย ตอนนี้รักของพิมพ์ก็เป็นน้ำแข็งใจหวานจ๋อย เย็นเจี๊ยบ
21 เมษายน 2545 14:58 น. - comment id 46664
ชักจะคอแห้ง....
21 เมษายน 2545 18:05 น. - comment id 46697
อากาศร้อนเช่นนี้ อ่านกลอนบทนี้แล้วเย็นฉ่ำ.... ชื่นใจ
21 เมษายน 2545 22:43 น. - comment id 46725
ระวังโดนไฟรักละลายนะดอกคูน :)
22 เมษายน 2545 01:44 น. - comment id 46772
ถ้าความรักของพี่ดอกคูณเป็นน้ำแข็ง สงสัยเธอคนนั้นคงเป็นช่องแช่แข็งแน่เลย..555555
22 เมษายน 2545 08:05 น. - comment id 46819
ชอบจังเลย....เย็นดี
22 เมษายน 2545 11:46 น. - comment id 46874
ใช่เลย เป็นความรู้สึกที่ถูกต้อง