โบราณว่า คารมชาย นั้นร้ายนัก เป็นกับดัก ผลาญพร่า คร่าความสาว ใครหลงลม จมปลัก จักเปื้อนคาว คงปวดร้าว ย่อยยับ พาอับจน สุภาษิต เยี่ยงนี้ มีอยู่มาก แต่ยังยาก เตือนใจ ให้เกิดผล สตรีผู้ ทิฐิ มิกังวล มักหลงตน เหยียบย่ำ คำท้วงติง คนไม่เจอ กับกลัว มิกลัวพลาด อวดฉลาด ยโส โง่แกมหยิ่ง ยอมปล่อยตัว ปล่อยใจ ให้เขาอิง ครั้นถูกทิ้ง คิดได้ ก็สายเกิน ก่อนเชื่อใคร กลั่นกรอง ตรองให้ซึ้ง ถึงก้นบึ้ง เบื้องใน ใช่ผิวเผิน ควรฟังหู ไว้หู รู้ประเมิน ยามเผชิญ คำหวาน มิลานลน อันบุรุษ สุดดี นั้นมีน้อย ต้องค่อยค่อย คุ้ยหา อย่าสับสน หนึ่งเดียวที่ คบได้ ไร้เล่ห์กล เขาชื่อคน-รักกลอน สุนทรวิทย์
สุนทรวิทย์ 20 ก.ย. 2554 11:59 น. - ID 141837 
1755
0
0
20 กันยายน 2554 14:08 น. - comment id 1208511
หลงทางน่ะครับ..
20 กันยายน 2554 16:02 น. - comment id 1208540
กลับถูกหรือยังครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
