นิทานขรัวตา นกกระจาบ

นิทานเก่า เล่ามา ตาจำได้
นกกระจาบ ฝูงใหญ่ ไกลเขตขันธ์
พอตกบ่าย บินอ้อม มาพร้อมกัน
จากไพรวัลย์ ลงทุ่ง มุ่งหากิน

สามัคคี มีอยู่ หมู่คณะ
แบ่งภาระ ร่วมกัน มิผันผิน
เป็นตัวอย่าง ให้คน น่ายลยิน
เมื่อโบยบิน พร้อมเพรียง หลบเลี่ยงภัย
พรานวางข่าย ผืนใหญ่ ไว้ยอดหญ้า
ฝูงนกมา ติดมัน มิหวั่นไหว
ต่างก็รวม ร่วมพลัง อย่างตั้งใจ
ยกข่ายไป ติดบน ต้นไม้พลัน
ก็หลุดรอด ปลอดภัย ได้ทุกหน
อยู่มาจน วันหนึ่ง จึงเปลี่ยนผัน
เกิดแบ่งพวก แบ่งคณะ ทะเลาะกัน
สามัคคี ขาดสะบั้น สัมพันธ์จาง
เป็นเสื้อเหลือง เสื้อแดง ต่างแบ่งแยก
มันผิดแปลก จากเดิม ที่เริ่มสร้าง
อัธยาศัย ไมตรี มีเบาบาง
เหมือนว่าต่าง พงศ์เผ่า ต่างเหล่ากอ
พอติดข่าย นายพราน เข้าวันนี้
มิบินหนี กลับเถียง เกี่ยงกันหนอ
นายพรานเขา คอยจ้อง มิต้องรอ
ตะหลบห่อ ทั้งฝูง มุ่งกลับเรือน