คืนวันผ่านมีเวลามานั่งย้อนอ่านบทกลอนก่อนเก่าเขาขับขาน เขียนถึงเธอเพ้อบ่นถึงวันวาน ที่ผันผ่านจนเจอเธอเจอคนไกล อนิจจาตัวเรานั้นแสนโง่ อพิโถเชื่อคนก็แสนง่าย แค่เขาบอกหลงมาเจอเธอนี้ไง ก็เชื่อได้ทั้งที่เห็นเต็มสองตา คนพึ่งเจอหน้ากันเป็นวันแรก มันช่างแปลกใยสนิทกันหนักหนา เขาเมียงมองเธอเมินหลบลอบสบตา รอเวลาให้เราเผลอนัดเจอกัน ทำไปได้คนหนอคนช่างจนจิต ไม่อยากคิดให้จิตตกหัวอกฉัน ยิ่งอยากลืมกลับยิ่งจำจึงรำพัน นรกนั้นไม่กลัวบ้างหรืออย่างไร จะไม่โกรธไม่เกลียดเธอหรอกหนา แม้เนิ่นนานผ่านมาอย่าสงสัย ฉันไม่โกรธไม่เกลียด..ไม่อภัย ใครทำกรรมเช่นไร.. ให้กลับคืน มินตรา ๙ กรกฎาคม ๒๕๕๔
minta 14 เม.ย. 2556 08:17 น. - ID 140976 
2369
1
1
9 กรกฎาคม 2554 23:19 น. - comment id 1202369
ไม่ได้ทำอะไรไร้สาระมานาน ขอนิดนึงนะวันนี้
11 กรกฎาคม 2554 16:38 น. - comment id 1202544
เต็มที่ครับ ^^ ได้ผ่อนคลาย แทนใจได้ ของหลายคน
11 กรกฎาคม 2554 21:12 น. - comment id 1202566
----- > คุณสุญญะกาศ เต็มเหนี่ยวอยู่แล้วค่า ขอบคุณนะคะ ที่แวะมาทัก
11 กรกฎาคม 2554 21:23 น. - comment id 1202568
แทนใจใครๆได้หลายคน แต่อยากให้แทงใจ ใครบางคน มิรุว่า.. จะรู้สึก สำนึกไหม?
14 กรกฎาคม 2554 06:42 น. - comment id 1202771
กลอนประเสริฐอันใดในวันนี้ ยังไม่มีมอบให้เป็นแก่นสาร มีเพียงใจเศร้าๆปนร้าวราน ใจที่ผ่านทุกข์ท้อมาพอทน (ณ วันนี้ที่อยากเขียน)
16 สิงหาคม 2554 23:34 น. - comment id 1205923
ทำเป็นเนียน ทำมึนๆ ทำงงๆ ทำเป็นเมา ทำไปได้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
