เอกราช จะมิให้ ใครข่มขี่ ทุกพื้นที่ เขตแดน สุดแหนหวง ท่านปู่ย่า สั่งไว้ ให้ถามทวง ถ้าใครล่วง ล้ำมา ไล่ล่ามัน อธิปไตย ของข้า รักษาไว้ ความตั้งใจ แน่วแน่ มิแปรผัน แม้เหตุการณ์ พ้นผ่าน มานานวัน ต้องบุกบั่น กอบกู้ สู้ไม่เกรง สละเลือด ทุกหยาด เพื่อชาติอยู่ เป็นนักสู้ ใครกล้า มาข่มเหง แผ่นดินเท่า รอยตีนไก่ ต้องใช้เอง ให้รีบเร่ง ทวงคืน ผืนดินไทย ดินแดนเรา รักษา เป็นหน้าที่ อุดมดี พืชพันธุ์ อันยิ่งใหญ่ ป่าที่เขียว ชอุ่ม พุ่มพงไพร เราตัดไม้ ใช้งาน ผลาญสบาย หลายป่าป่น โค่นกัน จัดสรรที่ นายทุนมี เงินหว่าน มานานหลาย ทรัพยากร ค่าล้ำ ถูกทำลาย ป่าเรากลาย เป็นดินแดน แสนกันดาร ทวงแผ่นดิน มาไว้ เพื่อใช้สอย จะเล็กน้อย เท่าไร อย่าไขขาน เลือดรักชาติ มีมา แสนช้านาน เราต้องการ แดนของเรา รีบเอาคืน
คนกรุงศรี 29 มิ.ย. 2554 22:07 น. - ID 140869 
2525
1
0
30 มิถุนายน 2554 00:52 น. - comment id 1045776
หน้าส่วนตัว
สร้างบ้าน.. แปงเมือง นับเนื่องสมัย
สุโขทัย อยุธยา มารัตนโกสินทร์
บรรพ์บุรุษ แลกเลือด ชโลมดิน
ฤๅจะสิ้น ! แผ่นดินไทย ในยุคนี้ ?
ต่อสู้ กอบกู้มา หาที่ไหน
ล้มตาย ก่ายกองดิน ถมถิ่นที่
แต่ลูกหลาน พาลเหยียบย่ำ ช้ำฤดี
เนรคุณ สถุลอัปรีย์.. ไม่มีราคา !
เอกราช.. ชาติหนึ่ง ซึ่งประจักษ์
ปู่ย่ารัก ชักดาบสู้ เป็นผู้กล้า
ดาบปู่แกว่ง.. เปลย่าไกว ป้องไทยมา
สุดระอา มาแบ่งแยก..แตกสามัคคี !
เห็นแก่ตัว.. เห็นแก่พวก บวกกิเลส
แสนทุเรศ เหตุแห่ง แบ่งถิ่นนี้
เอาเข้าพก เอาเข้าห่อ ..ไม่พอสักที
แบ่งภาค แบ่งสี แบ่งเสื้อ เพื่ออะไรกัน ?
ขอกี่ครั้งไหว้กี่ครั้งไม่ยั้งหยุด
ฤๅจะให้ขุด ผีปู่ย่า มาด่าลั่น
หรือจะเป็นเช่นคิดไว้ไม่คาดฝัน?
พี่น้องกันไล่ฟันฆ่า บ้าสิ้นดี !
พ่อก็สอน แม่สอนย้ำ..จนช้ำอก
พูดหยิบยก เพื่อได้เห็น เป็นวิถี
หูทวนลม ไม่สนใจ ไม่รู้ดี
บ้าอำนาจ ตัดเยื่อใย.ไม่มีพี่น้อง !
สาปส่ง ! ลงนรก อย่าวกมาเกิด
ไปเสียเถิด เปิดอเวจี ผีทั้งผอง
ผีปู่ย่าได้เวลามาเรียกร้อง
เพื่อปกป้องร้องเรียกคืน ผืนแผ่นดิน
ตื่นเถิด ! ลูกหลาน อย่าพาลทะเลาะ
ผีป่าเกาะ กินเมือง หมดเปลืองสิ้น
อย่ามุดหัว กลัวต้องสู้ ..กู้แผ่นดิน
คงได้ยิน ผีปู่ย่า ..มาร้องเตือน !
ลูกหลานเอ้ย ! ปู่ย่าตายายมาเข้าฝันนะ
อย่ามัวเสียเวลาทะเลาะเบาะแว้งกันละ
อายข้างบ้านเค้ามั่ง..
ปู่ย่าตายายชักเอือมระอาแล้วนะเนี่ย..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
