ตะกละตะกลาม พอแล้วนะ! ตะกละตะกลาม กินพุงหลามย่ามใจไม่หยุดหย่อน ปากรูเข็ม เล็มแลแม้ของร้อน ยังขย้อน ยัดใส่ไม่เคยพอ ยิ่งกิน .. ยิ่งหิวยิ่งโหยหา หลงมนตรา ชูชก งกตัวพ่อ ลืมกำพรืดลืมศักดิ์ศรีสกุลก่อ โลภไม่พอ..ฉ้อราษฎร์บังหลวงกิน อยากใหญ่.. อยากมี บารมีผ่อง ข้างกายสองลูกน้องตรึม ฮึ่มทั่วถิ่น ข้าราชการหวั่นเกรง.. นักเลงมีกิน โลมเลียลิ้น..ถวิลหาเพิ่มบ่ายศ ลืมคุณ.. ลืมแผ่นดินถิ่นกำเหนิด หลงเตลิดตะลีตะลานหวานคำหยด ประจบประแจง ตำแหน่งขอสอพลอคด ชอบปรากฎจอทีวี..ตีหน้าใหญ่ พอเถิดนะ ! เลิกตะกละตะกลาม ปิดนิยามแห่งเปรตทุเรศหลาย กินแค่อิ่มลิ้มแค่พอ..เดี๋ยวก็ตาย กินไม่คายตายท้องป่อง..ท้องคับโลง ! ( นะ จะบอกไห่ ! ) ช่วยกันปราบคอรัปชั่น.. ถนนหมู่บ้านจะปูด้วยทอง !
ศรีสมภพ 30 มี.ค. 2554 02:39 น. - ID 139756 
2512
2
0
30 มีนาคม 2554 10:11 น. - comment id 1189096
ประเทศไทยหากแม้นไม่โกงกิน..แน่นอน ถนนเทด้วยทอง สุขอย่าได้สร่าง
30 มีนาคม 2554 13:24 น. - comment id 1189128
ประชาธิปไตยของไทย คงจะแปลไทยเป็นไทยได้ความว่า......คอรัปชั่น อ่ะง่ะ...555
30 มีนาคม 2554 15:40 น. - comment id 1189145
กินเพื่ออยู่อยู่เพื่อกินสิ้นคิด วืปริตจิตจึงโลภอุปโภคไฉน คอรัปชั่นเงินตรามาล่อใจ ไม่ห่วงใยฉิบหายในแผ่นดิน. แจมหน่อยนะเด้ออย่าคิดมากเรื่องธรรมดาจ๊ะ
แก้วประเสริฐ.
1 เมษายน 2554 00:10 น. - comment id 1189272
เห็นชอบครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
