คำถาม ? ..ที่ไม่ต้องตอบ กี่คน กี่ชีวิต ที่ปลิดสิ้น กี่หยดเลือด ชโลมดิน ผองถิ่นนี้ กี่ปี กี่ชาติ ปราศไพรี กี่คำถาม ? คำตอบมี ที่แน่นอน ฤๅเป็น เช่นนี้ ไม่มีจบ ต่างต้องรบ กลบกาย ไม่ถ่ายถอน ต้องดับดิ้น สิ้นไป ในกองฟอน มันซับซ้อน ย้อนคำ ถามทำไม ? ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่าเถ้าถมกลบ ไม่จบ รบรา ฆ่ากันใหญ่ แย่งชิงมวลชนแฝงกลใน หลอกตายใจ ไล่ฆ่าอย่างน่ากลัว กี่คน กี่ชีวิต คิดจะหนี กี่วิธี กี่แผนใช้ กันให้มั่ว กี่หมื่นล้านผลาญงบ กลบเข้าตัว เงาสลัว ความชั่วช้า..ยังท้าทาย !
2 มีนาคม 2554 21:05 น. - comment id 1186356
โลกของเธอ ละเมอหมายสิ่งใดในหล้า รักโลภโกรธหลงในวิญญาญ์ ฤาปรารถนาสิ่งใด โลกของฉัน มีดอกไม้ดวงตะวันสว่างไสว มีนกร้องก้องพงไพร มีธารใสใหลระริน มีเสียงธรรมคอยพร่ำสอน ใจดวงอรชรละถวิล รู้แจ้งกระจ่างจินต์ ชีพมิสิ้นสะสมบุญกุศลทาน โลกของฉัน ราวกับสรวงสวรรค์แสนหวาน ทิ้งโศกโลกเศร้าร้าวราน กอรปกานต์เกื้อจิตนิจนิรันดร์ ...........................
3 มีนาคม 2554 01:47 น. - comment id 1186391
อยากอยู่ในโลกที่เธอว่า แต่ไม่กล้าเผยอยก ผงกพ้น ยังหลงตัว เหลิงใจในตัวตน ยังว่ายวน ไปมา กะลาบัง จวบจน ยลวลี ที่บริสุทธิ์ จึงยั้งหยุด ฉุดฉันนี้ มีความหวัง โปรดบอกทาง ย่างย่ำ ตามที่ฟัง อยากอยู่อย่าง โลกของเธอ เจอะเจอกัน วิบากกรรม อันใด ไฉนหนอ? ที่เคยก่อ มาบดบัง เส้นทางฝัน หวังน้ำใจ สหายธรรมนำฝ่าฟัน ดั่งกลอนกานท์ อ่านซึ้ง..ถึงสัจธรรม ช่วยบอกทางสว่างไสว ..แห่งใจเธอ